Radar Grondbeginselen

AN/CPS-6B

De AN/CPS-6 was een radar voor de middellange afstand die werd gebruikt als gecombineerde omnidirectionele radar en zoekradar op hoogte. De radartechniek werkte in de S-band. Door de „V”-positie van de twee antennes kon de radar het bereik, de zijwaartse hoek en de elevatiehoek van een doel bepalen. De mogelijkheid om de hoogte van het doelwit in te schatten zonder gebruik te moeten maken van een speciale hoogtezoekradar maakte de AN/CPS-6 zeer nuttig in gebieden met zeer veel luchtverkeer.

De AN/CPS-6 werd tijdens de Tweede Wereldoorlog ontwikkeld door het MIT Radiation Laboratory. De eerste toestellen werden medio 1945 geproduceerd. General Electric produceerde het A-model en het daaropvolgende B-model in de vestiging van Syracuse in de staat New York, dat later het hoofdkwartier werd van Martin-Marietta en vervolgens Lockheed-Martin. In de radar werkten 5 zenders op verschillende frequenties. Er was een bemanning van 25 man nodig voor de operatie. Voor één radar waren in totaal 85 vrachtwagens nodig voor levering of verplaatsing. De Amerikaanse luchtmacht heeft dit type radar tussen 1957 en 1959 geleidelijk afgeschaft.

AN/FPS-10

De AN/FPS-10 radar is qua ontwerp vergelijkbaar met de AN/CPS-6B radar en heeft dezelfde technische specificaties. Het enige verschil tussen de radars is het aantal en het type van de waarnemingsapparatuur. Bijvoorbeeld, de AN/FPS-10 heeft geen B-scopes. Veertien van deze eenheden werkten in een eerste computernetwerk.