AN/FPS-3
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Antenna of the AN/FPS-3
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma L |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 400 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 1,5 MW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 320 km |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 3,3 ; 5 lub 10 Ob/min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/FPS-3
AN/FPS-3 był radarem obrony powietrznej pracującym w paśmie L, produkowanym przez firmę Bendix Radio (oddział Bendix Aviation Corp.). FPS-3 był bezpośrednim następcą radaru AN/CPS-5. FPS-3 zapoczątkował dużą rodzinę radarów dalekiego zasięgu. Pierwsze egzemplarze FPS-3 pochodzą z linii produkcyjnej Bendix i zostały zainstalowane pod koniec lat 50. W Ameryce Północnej wykorzystano 48 takich radarów w ramach początkowej sieci stałej.
FPS-3 wykorzystywał jednocześnie dwa charakterystyki promieniowania i generował moc nadawczą za pomocą dwóch magnetronów 5J26, każdy o mocy impulsowej 750 kW. Dwa bloki nadajnika, modulator dwuwyjściowy, odbiorniki i wspólne bloki zasilania wysokiego napięcia zostały zamontowane bezpośrednio na reflektorze anteny. Ich stojaki wisiały pod anteną i obracały się wraz z nią. Zasilanie i sterowanie tych bloków do anteny oraz 30 MHz IF z przedwzmacniacza AM-4232 z powrotem do głównych konsol w sali operacyjnej odbywało się za pomocą zespołów pierścieni ślizgowych. AN/MPS-7 był mobilną wersją AN/FPS-3.
W miarę nasilania się „zimnej wojny“ konieczne było unowocześnianie technologii systemów radarowych obrony powietrznej. Modernizacja ta została nazwana Półautomatycznym Środowiskiem Naziemnym (SAGE). Sercem systemu SAGE były duże komputery cyfrowe, które przetwarzały informacje z radarów i organizowały sterowanie samolotami przechwytującymi Sił Powietrznych USA. Chociaż AN/FPS-3 był doskonałym radarem do działań ręcznych, do jego integracji z systemem SAGE konieczne było przeprowadzenie gruntownych modernizacji.
Zgodność z systemem SAGE była możliwa dzięki zestawowi modernizacyjnemu (AN/GPA-27) dostarczonemu przez firmę Bendix, w którym jednak zastąpiono około 90% elektroniki. W wyniku tej modyfikacji powstał radar AN/FPS-20, który był zdolny do prowadzenia rozpoznania w zakresie wysokości do 65 000 stóp (ok. 20 000 m). Montaż tej modyfikacji rozpoczął się w 1957 roku.