AN/FPS-35
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Wieża radarowa AN/FPS-35 z anteną w Montauk na półwyspie Long Island u wybrzeży Nowego Jorku.
© 2013 by Ronald Diel, CC-BY-SA 3.0
(41°03'45" N 71°52'27" W)
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 420 … 450 MHz |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/FPS-35
AN/FPS-35 to wojskowy radar rozpoznania lotniczego produkowany przez firmę Sperry Corporation. Pracował on w zakresie 420-450 MHz z dwiema częstotliwościami jednocześnie (frequency diversity). Pierwszy egzemplarz został dostarczony w 1960 r. i zbudowany w Thomasville (Alabama), a kolejne cztery - do 1962 r. W sumie zbudowano i wprowadzono do użytku 12 radarów.
Jednostkę radarową umieszczono w pięciopiętrowych betonowych wieżach o kwadratowym planie, które miały wysokość ok. 26 m i długość ok. 18 m. Ogromna waga anteny, wynosząca ponad 70 ton, powodowała znaczne problemy podczas eksploatacji. Napęd anteny zajmował osobną kondygnację i był realizowany przez sześć silników elektrycznych o mocy 100 km każdy. Na pierwszym piętrze wieży znajdował się system ogrzewania i klimatyzacji, agregaty prądotwórcze do zasilania awaryjnego oraz ich szafy sterownicze. Na drugim piętrze znajdowało się pomieszczenie ze stanowiskami do obserwacji, hala maszyn oraz pomieszczenia do konserwacji i testowania. Właściwa technika radarowa znajdowała się na trzecim i czwartym piętrze. Linie przesyłowe, napędy i ich dodatkowe wyposażenie wypełniły piąte piętro.
Z wyjątkiem jednostki w Parku Stanowym Camp Hero w Montauk w stanie Nowy Jork, wszystkie pozostałe jednostki radarowe zostały zdemontowane.