PRV-11 „Side Net”
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Obsługa techniczna anteny PRV-11
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | ≈ 2,7 GHz |
| Okres powtarzania impulsów: | 3 lub 1,3 ms |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 330 lub 730 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 3 lub 1,5 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 1,2 MW |
| Moc średnia: | 1,3 kW |
| Zasięg instrumentalny: | 400 km |
| Rozróżnialność w odległości: | 0,8 lub 1,5 km |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | β= 2°; ε= 1,2° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
PRV-11 „Side Net”
PRV-11 „Wershina“ (oznaczenie rosyjskie: 1RL119; cyrylica: 1РЛ119 «Вершина»; oznaczenie NATO "Side Net") był radiowysokościomierzem krajów byłego Układu Warszawskiego, opracowanym i produkowanym w byłym Związku Radzieckim od 1958 roku.
Radar mieścił się w trzech kabinach. Kabina nadawczo-odbiorcza z anteną paraboliczną była zamontowana na obrotowym uchwycie typu KZU-16 i zwykle umieszczana na niewielkim kopcu. Nieco obok niej rozłożona była kabina sprzętu obserwacyjnego na dwuosiowej przyczepie. Kolejna kabina na dwuosiowej przyczepie mieściła zasilacz i akcesoria warsztatowe. Określenie wysokości jest wykonywane po wyznaczeniu celu przez stację panoramiczną lub zautomatyzowany system naprowadzania i sterowania.