www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

P-8 “Knife Rest”

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1:


(Kliknij aby powiększyć: 640·480px = 70 kByte)

Rysunek 1:

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: pasma VHF
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów:
Szerokość impulsu (τ):
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa: 70 … 75 kW
Moc średnia:
Zasięg instrumentalny: 150 km
Rozróżnialność w odległości:
Dokładność / Błąd określania:
Szerokość wiązki anteny: 24°
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru: 30 s
MTBCF:
MTTR:

P-8 “Knife Rest”

P-8 (rosyjska nazwa: „Wołga“, cyrylica: «Волга») powstał w latach 1949-1950 i został przyjęty na uzbrojenie ówczesnej Armii Radzieckiej w 1951 roku. Ta stacja radarowa została załadowana na dwie ciężarówki „ZiL 157“. Działał z 4 antenami Yagian na wolnostojącym maszcie rurowym, który można było wznieść na wysokość 30 metrów. Wyposażenie P-8 obejmowało drugorzędną jednostkę radarową „Kremnij 1“ oraz dwie przyczepy generatorów elektrycznych.

Radar był już wyposażony w goniometr, za pomocą którego można było określić przybliżoną wysokość na nomogramie, porównując fazy obu płaszczyzn anteny.

Radar wtórny nie działał jeszcze synchronicznie z anteną radaru głównego. Był on zamontowany na zewnętrznym maszcie i musiał być sterowany za pomocą korby ręcznej i serwomechanizmu w kierunku, w którym miał być przesłuchiwany. Identyfikacja była wyświetlana na wskaźniku typu „A“, która była używana razem z aparaturą do określania wysokości.

Galeria zdjęć radaru P-8

Rysunek 2: Anteny Yagi radaru P-8 (prawy maszt) z radarem wtórnym Kremnij-1 (lewy maszt) w środku: PRV-10