Rasit
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Armored reconnaissance radar Rasit
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma X |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 2 … 3 kW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 40 km |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Rasit
„Rasit“ (Radar d’Acquisition et de Surveillance Intermédiaire du Terrestre) został wprowadzony do służby w Bundeswehrze w latach 1986/87 na transporterze opancerzonym „Fuchs“ jako radar rozpoznania pancernego DR PT 2a. Jego maksymalny zasięg wykrywania wynosi około 8 000 m w przypadku osób (z wyposażeniem wojskowym), do około 20 000 m w przypadku pojazdów i śmigłowców. Trójnożny maszt można wysunąć na wysokość do 1,8 m. Całkowita masa wynosi około 120 kg. Modernizacja Rasit-E zwiększyła jego zasięg do 40 km. Od czasu tej modernizacji Rasit mógł być także używany w podstawowym zakresie jako radar obserwacji artylerii.
RASIT został opracowany w połowie lat 70. i do 1996 r. sprzedano ponad 700 radarów w 36 stanach. Został on zastąpiony przez MSTAR, a także częściowo przez radar obserwacji terenu Spexer™ 2000 (BÜR).
Źródło: