AN/FPS-7
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

General Electric
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 1 220 … 1 350 MHz |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
Szerokość impulsu (τ): | |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | |
Moc średnia: | |
Zasięg instrumentalny: | 270 NM (≙ 500 km) |
Rozróżnialność w odległości: | |
Dokładność / Błąd określania: | |
Szerokość wiązki anteny: | |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | |
MTBCF: | |
MTTR: |
AN/FPS-7
System radarowy AN/FPS-7 był jednym z pierwszych, w którym zastosowano antenę typu stacked beam z wieloma kanałami odbiorczymi do dodatkowego określania wysokości. Radar został wprowadzony w latach 1959-60 i zastąpił AN/CPS-6. Pierwszy system zaczął działać w 1959 r. w Highlands, w amerykańskim stanie New Jersey, i był wykorzystywany zarówno do obrony powietrznej, jak i kontroli ruchu lotniczego. „Highlands Air Force Station“ od 1949 r. była bazą radarową Sił Powietrznych, a od marca 1951 r. do lipca 1966 r. służyła także 646. eskadrze kontroli ruchu lotniczego. (Google Maps)
Na początku lat 60. zainstalowano modyfikację AN/EPC-91, która poprawiła zdolności radaru do zakłócania. Łącznie zbudowano około 40 radarów tego typu. Kolejna modyfikacja sprzętu zaowocowała powstaniem radaru o nazwie AN/FPS-107, który również pracował w paśmie L i został zbudowany przez firmę Westinghouse.