AN/TPS-1E
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 1 220 … 1 350 MHz |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 360 … 380 … 400 Hz |
Szerokość impulsu (τ): | 2,7 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 500 kW |
Moc średnia: | 500 W |
Zasięg instrumentalny: | 300 km |
Rozróżnialność w odległości: | |
Dokładność / Błąd określania: | Range: ±(3% + 1 NM) Azimuth:±1° |
Szerokość wiązki anteny: | 3,4° … 4° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | 1 … 15 Ob/min |
MTBCF: | |
MTTR: |
AN/TPS-1E
AN/TPS-1E był lekkim przenośnym radarem rozpoznawczym opracowanym podczas II wojny światowej w celu wczesnego ostrzegania przed atakami lotniczymi wroga. Radary te były przeznaczone do obserwacji lotniczej o małym i średnim zasięgu. Wykorzystywano je do wypełniania luk w pokryciu radarowym oraz jako radary wyznaczania celów dla obrony przeciwlotniczej (np. dla NIKE Hercules). Radary te były używane na arenie międzynarodowej do lat 90. ubiegłego wieku, często w połączeniu z wysokościomierzem AN/TPS-10.
W nadajniku zastosowano magnetron 5J26 i tyratron 5C22 w modulatorze.
AN/TPS-1E został początkowo opracowany przez Bell Telephone Laboratories, a następnie wyprodukowany przez Western Electric (obecnie część Lockheed Martin). Licencjonowana produkcja na Europę była później prowadzona we Włoszech przez firmę Microlambda (obecnie Leonardo) i eksportowana m.in. do Finlandii.[1]
Źródło:
- Galati Gaspare: ''100 Years of Radar'' Springer Verlag, 1st ed. 2016 (28. September 2015), ISBN 978-3-319-00583-6, S.205 (online preview)