Radar Grondbeginselen

AN/MPS-16

De AN/MPS-16 radarunit was een transporteerbare luchtverdedigingsradar met een zeer hoog zendvermogen en een groot bereik. Als hoogtezoekradar was hij gespecialiseerd in het meten van de hoogtehoek van naderende vliegtuigen en werd hij in de laterale hoek gecontroleerd door de waarnemingseenheid OA-175/FPS-3 of AN/UPA-35, waaraan hij ook de informatie over de hoogtehoek doorgaf. Het zendvermogen werd gegenereerd door een QK 632 magnetron. Het golfgeleidersysteem werkte met een atmosferische overdruk, veroorzaakt door een compressor met dehydrator. De ontvanger werkte op een middenfrequentie van 30 MHz en had een ruisgetal van 10 dB bij een bandbreedte van 500 kHz.

Het richtingspatroon van de antenne werd gevormd door de ongeveer 6,6 · 1,75 m doorsnede van een paraboloïde als een waaierpatroon met een zeer smalle halve breedte in de elevatiehoek. De antenne had een antenneversterking van 43 dB en kon zowel continu roterend in de omnidirectionele stand werken als pitchend in de elevatiehoek (dan vast in de zijhoek). De zijlobdemping van de antenne bedroeg 26 dB.

De stroomvoorziening kan zelfvoorzienend zijn met een dieselgenerator van 400 Hz/20 kVA of van het elektriciteitsnet via een 25 kW 50 Hz/400 Hz-omvormer. De hele radarinstallatie (inclusief de waarnemingsapparatuur) kon worden verplaatst met vier M-35 vrachtwagens. In de Bayerwaldkazerne in Regen wordt nog steeds een antenne van de AN/MPS-16 als traditionele uitrusting onderhouden en tentoongesteld.