Marconi-Radar Tip 80
Radar birimi, taktik-teknik özellikleri açıklaması
Teknik veriler | |
---|---|
Çalışma Frekans Aralığı: | 2 980 … 3 020 MHz |
Darbe Tekrarlama Zamanı: | 3,7 ms |
Darbe Tekrarlama Frekansı: | 235 … 300 Hz, Anma değeri: 270 Hz |
Gönderim Darbe Genişliği (τ): | 2 veya 5 µs, standart değer 2 µs |
Alım Süresi: | Yaklaşık 3,4 ms |
Ölü Süre: | 240 µs |
Darbe Gücü: | mod. Ⅰ, Ⅱ: 1 MW, mod. Ⅲ: 2,5 MW |
Ortalama Güç: | |
Aletli menzil: | 200 NM (≙ 370 km) |
Menzil Çözünürlüğü: | |
Konumlandırma Doğruluğu: | |
Işın demet açısı: | 0,35° |
Bir Dönüşteki İsabet Oranı: | |
Anten Dönüş Adedi: | 4 ya da 6 min⁻¹ |
MTBCF: | |
MTTR: |
Marconi-Radar Tip 80
Tip 80 Marconi radarı Alman Ordusunda kullanılan ilk radardır. Bu radar 1956 yılı Nisan ayında sevkıyata hazır hale geldi ve İngiliz Kraliyet Hava Kuvvetlerinin kontrolü altında Kuzey Almanya’da aralarında Brockzetel, Uedem ve Borgentreich olmak üzere bazı yerlere tesis edildi. Bu radarlar Alman Hava Kuvvetleri tarafından devralındı ve yaklaşık 1965 ila 1970 yılları arasında kullanıldı. Bu tesisler sonradan Amerikan AN/FPS-7 radarları ile yenilendi. İsveç Hava Kuvvetleri'nde bu radara PS-08 adı verildi.
Tip 80 radar sadece yön ve menzili belirleyebiliyordu. Yükseklik ölçümü için yükseklik bulucu Marconi Tip 13 radarı kullanıldı. Ekran olarak önceleri döner bobinli PPI-ekranlar vardı, daha sonra bunların yerini sabit bobinli tip ekranlar aldı.
Bu radarın ilginç bir özelliği besleme sistemidir. Bu sistem, indüksiyon gerilimi döner mekanik sistemle kontrol edilen bir özel trafo ile başlıyordu. Alternatif gerilim sırayla 50 Hz li, 12 fazlı, ayrı ayrı yerleştirilmiş 12 bobin grubu vasıtasıyla özel hazırlanmış cıva buharlı doğrultmaçlara beslenmekte idi. Sonuçta, doğrulmacın doğru akım tarafında oldukça düşük 600 Hz lik kırpışmaya sahip nerdeyse düz denilebilecek bir doğru gerilim elde ediliyordu.
Cıva buharlı doğrultmaç 70 cm çapında yaklaşık 1m yüksekliğinde alt kısmında bir „cıva havuzu“ bulunan saydam bir cam mahfazadan meydana gelmekte idi. Doğrultmaç işletme sırasında bir büyük uzun süreli şerare sonucu meydana gelen bir mavimsi ışık saçıyordu. Çevresinde bulunan gömülü 12 adet elektrotları ve mide-/barsağı andıran görüntüsü nedeniyle mizahi olarak bu doğrultmaç „on iki parmak bağırsağı“ olarak adlandırılmıştı.
Bir diğer dikkati çeken özelliği ise anten yansıtıcısının altına asılı ve antenle birlikte „dönen kabini“ idi. Bu kabin sanki bir atlıkarınca gibi antenle birlikte dönüyordu. Dönme noktası kabinin boşta kalan merkezinde olması nedeniyle içinde yürünürken zevkli bir sendeleme etkisi yaşanıyordu. Kabinde dalga kılavuzları için bir kurutucu sistemi ve alınan işaret için ilk karıştırma- ve yükseltme katları bulunuyordu. Gönderim ve alım işaretlerinin anahtarlama işlemi iyonizasyon bariyeri ve karıştırma kristalinde bulunan bir dalga kılavuzu- „hibrid halka sistemi“ vasıtasıyla yapılıyordu. Bunu keza bir logaritmik alıcılı süperheterodin yükseltici katlar takip ediyordu. Tabii o zamanlar günümüzün hile dolu işaret boğma teknikleri henüz bilinmiyordu.
Bu sayfanın yazarı: Peter Vieweger
Daha fazla bilgi için: www.winkton.net
Bildergalerie des Marconi Type 80 Radar

Resim 2: Radarın arka taraftan görünüşü

Resim 3: Cıva buharlı doğrultmaç