Type 80
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Ilustracja z instrukcji technicznej
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 2 980 … 3 020 MHz |
| Okres powtarzania impulsów: | 3,7 ms |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 235 … 300 Hz, nominalnie: 270 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 2 o 5 µs, standardowo: 2 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | ca. 3,4 ms |
| Czas zwrotu: | 240 µs |
| Moc impulsowa: | mod. Ⅰ, Ⅱ: 1 MW, mod. Ⅲ: 2,5 MW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 200 NM (≙ 370 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 0,35° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 4 lub 6 obr/min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Type 80
AMES Type 80 (or Green Garlic, „Zielony Czosnek“) był potężnym radarem wczesnego ostrzegania i przechwytywania kontrolowanego z ziemi, opracowanym pod koniec lat 40. przez Telecommunications Research Establishment i zbudowanym przez firmę Marconi (późniejszą część firmy Decca) dla Królewskich Sił Powietrznych.
Radar wykorzystywał reflektor paraboliczny „Single Curvature“ o wymiarach 22,9 m × 7,6 m wykonany z siatki drucianej. Antena zapewniała cosecantowo-kwadratowy wzorzec. Zasilanie bez przysłon przez układ liniowy powodowało niewielkie listki boczne.
Pierwsze radary typu 80 weszły do eksploatacji w 1955 roku. Łącznie zbudowano około 35 radarów typu 80. Pod koniec lat 60. radary Typu 80 zostały zastąpione przez radary Typu 84 i Typu 85 radars. Cztery radary zainstalowane w Niemczech zostały zastąpione przez AN/FPS-7.
