Type 80
Beschrijving van de radarset, tactisch-technische kenmerken
Figuur 1: Illustratie uit de technische handleiding
| Specificaties | |
|---|---|
| Frequentie: | 2 980 … 3 020 MHz |
| Pulsherhalingstijd (PRT): | 3,7 ms |
| Pulsherhalingsfrequentie (PRF): | 235 … 300 Hz, nominaal: 270 Hz |
| Pulsduur (τ): | 2 oder 5 µs, standaard: 2 µs |
| Ontvangsttijd: | ca. 3,4 ms |
| Dode tijd: | 240 µs |
| Piekvermogen: | mod. Ⅰ, Ⅱ: 1 MW, mod. Ⅲ: 2,5 MW |
| Gemiddeld vermogen: | |
| Instrumented Range: | 200 NM (≙ 370 km) |
| Afstandsresolutie: | |
| Nauwkeurigheidsgraad: | |
| Bundelbreedte: | 0,35° |
| hits per scan: | |
| Rotatiesnelheid: | 4 of 6 min⁻¹ |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Type 80
De AMES Type 80 (of Green Garlic) was een krachtige radar voor vroegtijdige waarschuwing en grondgestuurde onderschepping, eind jaren veertig ontwikkeld door de Telecommunications Research Establishment en gebouwd door Marconi (later onderdeel van Decca) voor de Royal Air Force.
De radar maakte gebruik van een 22,9 m × 7,6 m „Single Curvature“ parabolische reflector gemaakt van draadraster. De antenne leverde een cosecant-kwadraat patroon. De squintless voeding door een lineaire array veroorzaakte kleine zijlobben.
De eerste radars van het Type 80 werden in 1955 operationeel. In totaal werden ongeveer 35 Type 80's gebouwd. Eind jaren '60 werden de Type 80 radars vervangen door Type 84 en Type 85 radars. De vier in Duitsland geïnstalleerde radars werden vervangen door de AN/FPS-7.
