ASR 3
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: ASR 3 na wystawie radiowej w Berlinie w 1953 r. (© AEG Telefunken)
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 2 700 - 2 900 MHz |
| Okres powtarzania impulsów: | 833 µs |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 1 200 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 0,8 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 500 kW |
| Moc średnia: | 500 W |
| Zasięg instrumentalny: | 54 NM (≙ 100 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | 130 m |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 2,5° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 25 Ob/min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
ASR 3
Antena systemu radaru kontroli lotniska ASR 3 została pokazana na wystawie w Berlinie w 1953 roku. W 1961 r. ASR 3 został zainstalowany na przykład w Bombaju (Indie).
Wyświetlanie odbywało się na monitorze PPI z 10-calową tubą obrazową i obracającymi się cewkami odchylającymi. Informacje kątowe były przekazywane za pomocą selsynów. Kompensacja międzyokresowa była już możliwa w przypadku tłumienia celów stałych. Ponieważ w tamtych czasach nie było możliwości elektronicznego zapamiętania tak długich czasów opóźnienia, poprzedni okres impulsu był piezoelektrycznie przekształcany na sygnały akustyczne, opóźniane w kolumnie rtęciowej i piezoelektrycznie przekształcane z powrotem na impulsy elektryczne. Po odjęciu okresu opóźnienia od okresu bieżącego można było wytłumić cele stałe, uzyskując tzw. widzialność podklejoną (ang. subclutter visibility) wynoszącą już od 15 do 20 dB.
