CXAM-1
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: CXAM-1 to prostokątna antena siatkowa na szczycie masztu (Źródło: Muzeum Marynarki Wojennej USA).

Rysunek 1: CXAM-1 to prostokątna antena siatkowa na szczycie masztu (Źródło: Muzeum Marynarki Wojennej USA).

U.S. Naval Research Laboratory
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 200 … 400 MHz |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 1 640 Hz |
Szerokość impulsu (τ): | 3 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 15 kW |
Moc średnia: | |
Zasięg instrumentalny: | |
Rozróżnialność w odległości: | |
Dokładność / Błąd określania: | ±275 m; ±3° |
Szerokość wiązki anteny: | 14° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | 5 rpm |
MTBCF: | |
MTTR: |
CXAM-1
CXAM jest pierwszym masowo produkowanym radarem, który znalazł zastosowanie na okrętach Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Został on opracowany w latach 30. ubiegłego wieku w Laboratorium Badawczym Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (NRL) przez fizyka Roberta Morrisa Page'a i jego zespół. Firma Radio Corporation of America (RCA) otrzymała pierwsze zamówienie w 1939 r., a pierwszy egzemplarz dostarczyła w 1940 r.
Pierwsze egzemplarze zostały zainstalowane na pancerniku USS California, lotniskowcu USS Yorktown oraz ciężkich krążownikach USS Pensacola, USS Northampton, USS Chester i USS Chicago we wrześniu 1940 roku. Kolejne czternaście egzemplarzy zostało udoskonalonych i otrzymało nazwę CXAM-1. Między innymi miały one większą dokładność dzięki ulepszonej antenie.
Kompletny radar składał się z 9 elementów i ważył około 2300 kg, z czego 680 kg stanowiła antena o wymiarach 4,6 m × 4,8 m, zamontowana na maszcie okrętu. Zastosowano duplekser, aby wykorzystać tę samą antenę do nadawania i odbioru. Echa były wyświetlane na A-skopie
Źródło: US Naval History & Heritage Command, Shipborne Search Sets (www.history.navy.mil)