H2S “Rotterdam”- Radar
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Osłona radaru ukrywa antenę H2S w bombowcu Halifax (Źródło: Rząd brytyjski).
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 3,3 GHz |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 50 kW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 80 km |
| Rozróżnialność w odległości: | 300 m |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 60 obr/min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
H2S “Rotterdam”- Radar
H2S („Rotterdam - Radar“) to brytyjski radar pokładowy z anteną obrotową (kryptonim „Home Sweet Home“). Wykorzystuje on magnetron, który generuje impuls o mocy 50 kW przy długości fali λ= 9,1 cm. Jego antena paraboliczna jest spolaryzowana poziomo i obraca się z prędkością 60 obrotów na minutę. Obraz panoramiczny jest wyświetlany za pomocą lampy kineskopowej. W październiku 1941 r. przeprowadzono lot próbny prototypem, w wyniku którego uzyskano możliwy do oceny obraz Southampton.
W sierpniu 1942 r. radar był już gotowy do produkcji i zarządzono jego szybką instalację w bombowcach. W nocy z 30 na 31 stycznia 1943 r. bombowce z tym urządzeniem zostały użyte jako zwiadowcze do ataku na Hamburg.