„Wassermann“
Radar birimi, taktik-teknik özellikleri açıklaması
Resim 1: „Wassermann M“ radarı silueti
Resim 1: „Wassermann M“ radarı silueti
GES. FÜR ELEKTROAKUSTISCHE U.
MECHANISCHE APPARATE M.B.H.
BERLIN KÖPENICK
| Teknik veriler | |
|---|---|
| Çalışma Frekans Aralığı: | 125 … 158 MHz, 158 … 250 MHz |
| Darbe Tekrarlama Zamanı: | |
| Darbe Tekrarlama Frekansı: | |
| Gönderim Darbe Genişliği (τ): | |
| Alım Süresi: | |
| Ölü Süre: | |
| Darbe Gücü: | |
| Ortalama Güç: | |
| Aletli menzil: | 300 km |
| Menzil Çözünürlüğü: | |
| Konumlandırma Doğruluğu: | ±300 m |
| Işın demet açısı: | |
| Bir Dönüşteki İsabet Oranı: | |
| Anten Dönüş Adedi: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
„Wassermann“
„Wassermann“-aygıtı (FunkMeßGerät 402, FuMG402) 1940 yılında Siemens firması tarafından geliştirilmiş bir hava arama radarıdır. Bu radar, yükseklik ölçümü yapılabilmesi için anteninin bir demir direk üzerinden tepeye taşındığı ve yere indirildiği „asansörlü“ Freya radarının geliştirilmiş bir sürümüdür. Bu taşıma işlemi çok zaman kaybettiriyordu. Bunu önlemek için dönüşmeli olarak gönderici/alıcı olarak anahtarlanabilen çok sayıda anten alanı birbiri üzerine monte edilmeye başlandı.
Anten, yüksekliği 37 ila 60 m arasında değişen bir dönel, sabit, alttan mafsallı kafes direkten (sonraları boru tipi direk) meydana gelmekteydi. Direğin tepesinde 4 ila 12,4 m eninde 4 adet Freya anteninin takılmış olduğu bir iskele vardı. Antenin açıklık açı ve radarın menzil değerleri ağırlıklı olarak anten varyasyonları ile sağlanıyordu. Anten aynası 144 adede kadar dipolun bulunduğu dört alandan oluşuyordu. Modellere göre antenlerde bulunanlar:
- Wassermann L (hafif): Her birinde 6 dipol bulunan 12 sıra, (36 m yükseklikte sahip lentelerle gerdirilmiş alınmış kafes yapı)
- Wassermannnbsp;m (orta): Her birinde 8 dipol bulunan 12 sıra (36 m yüksekliğe sahip çıkma (konsol) kule) ve
- Wassermann S (ağır): Her birinde 12 dipol bulunan 12 sıra (60 m ye kadar yüksekliğe sahip lentelerle gerdirilmiş kule)
Bu tesis için 7 personel gerekir.
Uzaktaki hedeflerin algılanabilmesi için üst çeyrek aynaların, alçaktan uçan hedefler için ise alt çeyrek aynaların ikisi birlikte devreye alınır. En üstteki dipol sırası „Gemse“ adı verilen kimlik tanıma aygıtı için ayrılmıştır.
