AN/APQ-181
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: AN/APQ-181
(© 2012 Raytheon)
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma Ku |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/APQ-181
AN/APQ-181 jest wielomodowym systemem radarowym pracującym w paśmie Ku z identyfikacją celu w oparciu o GPS. Radar posiada 21 oddzielnych trybów do śledzenia terenu i unikania kolizji z terenem, aktualizacji systemu nawigacyjnego, poszukiwania celów, śledzenia, identyfikacji i akwizycji oraz wyznaczania celów dla systemów uzbrojenia. Jest to w pełni redundantny system modułowy wykorzystujący dwa oddzielne radary i dwie chłodzone cieczą aktywne anteny typu phased array. APQ-181 został zaprojektowany dla bombowca stealth Northrop Grumman B-2 Spirit.
Radar wykorzystuje zaawansowane tryby oprogramowania i zaawansowane techniki niskiego prawdopodobieństwa przechwycenia (LPI),, aby dopasować się do charakterystyki stealth samolotu. Anteny, które są dopasowane do zewnętrznych płaszczyzn samolotu, są umieszczone pod przednimi krawędziami skrzydeł i pokryte płytą dielektryczną typu stealth, która pozwala na normalne działanie, jednocześnie zapobiegając odbijaniu przez anteny obcych impulsów radarowych. Nadajnik radarowy jest typu wzmacniaczowego, wykorzystujący chłodzoną cieczą lampę z falą bieżącą o wysokiej mocy, sterowaną siatką.
Radar został opracowany przez firmę Hughes Aircraft (obecnie Raytheon) na początku lat 80. Prototyp radaru oblatano po raz pierwszy w 1987 roku, a pierwsze radary dostarczono na początku lat 90. W listopadzie 2002 roku firma Raytheon otrzymała kontrakt na opracowanie nowej aktywnej anteny dla radaru B-2, która pozwoliłaby uniknąć zakłóceń w działaniu komercyjnych systemów satelitarnych wystrzelonych po 2007 roku. Testy w locie ze zmodernizowanym radarem rozpoczęły się w październiku 2007 r. i trwały do 2008 r. Instalacja nowej anteny we flocie B-2 została zakończona w 2014 r.