Variant
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Stanowisko badawcze anteny Variant.
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma I i G |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 200 W |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 60 km, 70 km |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 1,2° … 1,8° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 14 lub 28 Obr./min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Variant
Variant to radar rozpoznania i wyznaczania celów 2D. Jego główną funkcją jest bardzo szybkie automatyczne przydzielanie celów do systemów uzbrojenia. Zarówno cele powietrzne jak i morskie są przetwarzane jednocześnie. Variant jest radarem dwuzakresowym, pracującym zarówno w paśmie I jak i G. W pełni koherentny sygnał nadawczy umożliwia Dopplera impulsowego dla optymalnego tłumienia celów morskich i stacjonarnych z dobrym postrzeganiem celów powietrznych. Cyfrowe przetwarzanie sygnału steruje akwizycją i śledzeniem celu w pełni automatycznie, tzn. całkowicie bez potrzeby ręcznej interwencji operatora.
Dwuzakresowy zakres częstotliwości (czyli cała oktawa!) i zmienność częstotliwości dają radarowi doskonałe możliwości antyzakłóceniowe, co czyni go bardzo trudnym do wykrycia (radar LPI). Jeśli wszystkie inne czujniki radarowe okrętu są wyłączone i Variant działa sam, okręt nie może być rozpoznany przez obce pasywne samoloty zwiadowcze. Bardzo niskie zużycie energii, niewielka waga i kompaktowa konstrukcja sprawiają, że system jest przydatny dla szybkich łodzi patrolowych lub podobnych mniejszych jednostek.
Variant oparty jest na antenie o kącie wiązki poziomej 1,8° i kącie wiązki pionowej 14°. Stopień wyjściowy nadajnika stanowi lampa o fali bieżącej o mocy fali ciągłej 200 W. Sygnał jest przetwarzany przez cyfrowy procesor sygnałowy. Przetwarzanie sygnału przechodzi przez cyfrową kompresję impulsów, szybką analizę Fouriera, cyfrowe przetwarzanie celu i automatyczne śledzenie celu. Zasięg w stosunku do typowego celu powietrznego wynosi około 30 km w paśmie G oraz 28 km w paśmie I.