91N6
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: 91N6
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 2,9 … 3,3 GHz
(pasma S) |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 600 km |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | 200 m; 0,5° |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 5 lub 10 obr/min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
91N6
91N6 (cyrylica: 91Н6, oznaczenie NATO “Big Bird”) to radar rozpoznawczy i namierzania celów dla kompleksu rakiet ziemia-powietrze SA-21 „Growler“ (rosyjskie oznaczenie: S-400 „Triumf“) pracujący w paśmie częstotliwości S. 91N6E jest rozwinięciem radaru 64N6E (oznaczenie NATO „Tombstone“), w którym zastosowano ten sam system antenowy o zwiększonej mocy nadawczej. W pełni cyfrowe przetwarzanie sygnału radarowego może automatycznie śledzić do 300 celów.
Radar rozmieszczony jest w dwóch kontenerach, jeden zamontowany na stałe na samolocie ciągnącym z elektroniką radarową i urządzeniami celowniczymi, drugi obrotowy z nadajnikiem, odbiornikami i systemem antenowym. Antena główna to promieniowana antena typu phased array z około 2 700 przesuwnikami fazowymi. Dwie z tych anten zamontowane są diametralnie naprzeciwko siebie. Radar posiada kilka trybów pracy dostosowanych do warunków pracy, od dookólnego, poprzez sektorowy, aż do stałej anteny z dodatkowym mechanicznym podnoszeniem anteny w kącie elewacji. Kilka dodatkowych anten z własnym kanałem odbiorczym jest również wykorzystywanych do tłumienia listków bocznych anteny i aktywnych zakłóceń działających poprzez te listki boczne. Zintegrowany system wykrywania (IFF) znajduje się w wersjach rosyjskich.
Znane modyfikacje:
- 91N6 - opracowywany od 1978 roku do użycia z kompleksami rakietowymi SA-10A „Grumble“ (rosyjskie oznaczenie: S-300) i SA-21 „Growler“ (rosyjskie oznaczenie: S-400 „Triumf“);
- 91N6A - zmodernizowany w połowie lat 80. do użycia z kompleksem rakietowym S-400M „Triumf“;
- 91N6М - zmodernizowany na potrzeby opracowywanego kompleksu rakietowego S-500 „Prometeusz“ (maksymalny zasięg: 640 km);
- 91N6E - wersja eksportowa, bez rosyjskiego IFF i z prawdopodobnie zmniejszonymi możliwościami bojowymi.