RSP-6M2
Beschrijving van de radarset, tactisch-technische kenmerken
Afbeeldig 1: RSP-6M
Elektrobaukonzern WEGA| Specificaties | ||
|---|---|---|
| DRL-6M2 | PRL-6M2 | |
| Frequentie: | UHF-band | X-band |
| Pulsherhalingstijd (PRT): | 2 000 µs | 458 µs |
| Pulsherhalingsfrequentie (PRF): | 500 Hz | 2 180 Hz |
| Pulsduur (τ): | 1,2 µs | 0,45 µs |
| Ontvangsttijd: | ||
| Dode tijd: | ||
| Piekvermogen: | 180 kW | 80 kW |
| Gemiddeld vermogen: | ||
| Instrumented Range: | 135 km | 40 km |
| Afstandsresolutie: | 400 m | 200 m |
| Nauwkeurigheidsgraad: | 200 m; 1° | |
| Bundelbreedte: | 2,5° | |
| hits per scan: | ||
| Rotatiesnelheid: | 10 min⁻¹ | |
| MTBCF: | ||
| MTTR: | ||
RSP-6M2
Het RSP-6M2 precisienaderingsradarsysteem is ontworpen om het vliegtuigverkeer in het controlegebied van een vliegveld te controleren en om bij slecht zicht de landingsbaan van het vliegveld te kunnen naderen tot een minimale hoogte van 150 tot 200 m. Met de precisienaderingsradar is een verdere nadering mogelijk tot een beslissingshoogte van 120 m. De noodzakelijke commando's voor koers- en glijpadcorrectie worden via radiotelefonie doorgegeven.
Het RSP-6M2 precisienaderingsradarsysteem omvat
- de cabine met het precisienaderingsradarsysteem PRLS-6M2 met alle elektronische apparatuur die nodig is voor de
radargestuurde werking van een vliegveld.
De cabine van het type 351-SB (onderstel type MAZ-5206) bevat
- de DRL-6M2 luchtverkenningsradar;
- de precisienaderingsradar PRL-6M2;
- de ARP-11 automatische richtingzender;
- bekabelde communicatieapparatuur en radiobedieningen;
- de cabine PÄP-6M2 met de mobiele autonome stroomvoorziening. Het bevat:
- drie R-863 op afstand bediende luchtvaartradiostations
- twee diesel-elektrische eenheden AD-30T 230V/400Hz;
- een frequentieomvormer WPL-30MD (50Hz → 400Hz);
- een driefasige netspanningstransformator PO-500 (400V → 230V);
- een schakelkast voor stroomverdeling en zekering;
- een assortiment van reserveonderdelen.
Beide primaire radars bevatten ook een extra secundair radarkanaal, die elk in dezelfde frequentieband werken als de primaire radar. De codering is vergelijkbaar met de IFF-standaard Mark Ⅹ, maar bevat extra tijdsintervallen voor nationale doeleinden (zie MSSR „Krona”).
Aangezien de secundaire radarcomponenten ook gebruik maken van de hoofdantenne, zijn er geen extra antennes nodig. De twee lange staven op de paraboolantenne hebben, net als de kleine verticale paraboolantenne boven de kopantenne, alleen als doel om de zijlijn te onderdrukken en dienen ook als storingsonderdrukking.
