Indra
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Indra I, radar przenośny 2D, tutaj na paradzie Sił Powietrznych Sri Lanki
Rysunek 1: Indra I, radar przenośny 2D, tutaj na paradzie Sił Powietrznych Sri Lanki
© 2012 Chamal Pathirana
| Specyfikacja techniczna | ||
|---|---|---|
| Indra I (GRL 600) | Indra II (GRL 610) | |
| Pasmo częstotliwości: | pasma L | |
| Okres powtarzania impulsów: | ||
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | ||
| Szerokość impulsu (τ): | 3,2 µs | 6,6 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | ||
| Czas zwrotu: | ||
| Moc impulsowa: | 40 kW | 100 kW |
| Moc średnia: | ||
| Maksymalny zasięg wykrywania: | 50 km | 90 km |
| Rozróżnialność w odległości: | ||
| Dokładność / Błąd określania: | ||
| Szerokość wiązki anteny: | 3° | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | ||
| Liczba obrotów anteny radaru: | 16 min⁻¹ | |
| MTBCF: | ||
| MTTR: | ||
Indra
Indra (Indian Doppler Radar) jest taktycznym radarem średniego zasięgu 2D w paśmie L do obrony powietrznej. Używany jest w Siłach Powietrznych jako wypełniacz luki przeciwko nisko lecącym celom. Radar został opracowany w latach 80. i spełnia wymagania armii indyjskiej. Oferuje on dokładne dwuwymiarowe wyznaczanie współrzędnych.
Indra stosuje antenę paraboliczną, która mechanicznie skanuje przestrzeń o dużym zysku antenowym i stosunkowo niskich płatach bocznych. Grzejnik podstawowy to rowkowany radiator, który może korzystać z dwóch różnych trybów polaryzacji. IFF jest zintegrowany z anteną główną.
Indra I jest klasycznym radarem impulsowym i używa dwóch ciężarówek do transportu. Indra II wykorzystuje kompresję impulsową i jest rozłożona na trzy ciężarówki. Może być zintegrowany z siecią obrony powietrznej i wykorzystuje skomputeryzowane systemy komunikacji za pośrednictwem satelity, kabla światłowodowego lub przekaźnika radiowego. Oba warianty mogą być transportowane drogą lądową, kolejową lub lotniczą.
