Urządzenia radiolokacyjne

ALTAIR

ALTAIR (ARPA Long-Range Tracking And Instrumentation Radar) jest bardzo czułym, szerokopasmowym i w pełni spójnym oprzyrządowaniem i radarem śledzenia celu. ALTAIR obsługuje różne tryby pracy, od śledzenia celu do zbierania i zapisywania charakterystycznych danych o celu w pasmach VHF i UHF.

ALTAIR został zbudowany jako radar oprzyrządowania (radar do specjalnych zadań pomiarowych) w 1969 roku. Zdolność do wykonywania pomiarów daleko w przestrzeni za pomocą modulacji wewnątrzimpulsowej została zainstalowana w 1982 r.[1] Radar pracuje w dwóch zakresach częstotliwości: VHF (155-162 MHz) i UHF (422 MHz). Wykorzystuje on duży reflektor paraboliczny o średnicy około 46 m i podaje częstotliwości VHF z głównego ogniska. Dla częstotliwości UHF używa dodatkowego reflektora Cassegrain o średnicy 5,5 m, który jest zależny od częstotliwości i przezroczysty dla częstotliwości VHF.[2]

ALTAIR transmituje w paśmie VHF w polaryzacji kołowej zgodnej z ruchem wskazówek zegara (rz) i odbiera w trybie monopulsacyjnym[3] w polaryzacji kołowej przeciwnej do ruchu wskazówek zegara (lz) sygnał sumaryczny, a także sygnały różnicowe lz w pionie i poziomie oraz krzyżowo spolaryzowany sygnał sumaryczny rz. Te cztery kanały pomiarowe umożliwiają wyznaczenie trójwymiarowego położenia celu i jego prędkości względnej w funkcji efektywnej powierzchni odbicia i czasu pracy. ALTAIR może zatem towarzyszyć nawet 32 celom w VHF i UHF. Jednoczesne akompaniamentowanie w VHF i UHF pozwala na korygowanie w czasie rzeczywistym zniekształceń występujących podczas rozchodzenia się fal elektromagnetycznych w jonosferze, co pozwala na uzyskanie dokładniejszego wyniku pomiaru.[2] Moc i zysk anteny ALTAIR są wystarczające do pomiaru satelitów geostacjonarnych, których pozycja znajduje się w skośnej odległości ponad 40 000 km od radaru.