ALTAIR
Beschrijving van de radarset, tactisch-technische kenmerken
Afbeeldig 1: De ARPA Long-Range Tracking and Instrumentation Radar (ALTAIR) op het Kwajalein Atol (Marshalleilanden).
(9°23'43.451" N 167°28'46.023" E)
| Specificaties | |
|---|---|
| Frequentie: | 155–162, 422 MHz |
| Pulsherhalingstijd (PRT): | |
| Pulsherhalingsfrequentie (PRF): | 300 Hz |
| Pulsduur (τ): | 80 μs |
| Ontvangsttijd: | |
| Dode tijd: | |
| Piekvermogen: | 5 MW |
| Gemiddeld vermogen: | 120 kW |
| Instrumented Range: | |
| Afstandsresolutie: | 20 m |
| Nauwkeurigheidsgraad: | |
| Bundelbreedte: | 1,1° (UHF)
2,8° (VHF) |
| hits per scan: | |
| Rotatiesnelheid: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
ALTAIR
De ALTAIR (ARPA Long-Range Tracking And Instrumentation Radar) is een zeer gevoelige, breedbandige en volledig coherente instrumentatie- en doelvolgingsradar. ALTAIR ondersteunt verschillende werkingswijzen, van het volgen van doelen tot het verzamelen en vastleggen van karakteristieke doelgegevens in de VHF- en UHF-banden.
ALTAIR werd in 1969 gebouwd als instrumentatieradar (radar voor speciale meettaken). De mogelijkheid om ver in de ruimte te meten met behulp van intrapulsmodulatie werd in 1982 geïnstalleerd.[1] De radar werkt in twee frequentiebereiken: VHF (155-162 MHz) en UHF (422 MHz). Het maakt gebruik van een grote parabolische reflector met een diameter van ongeveer 46 m en voedt de VHF-frequenties vanuit zijn primaire focus. Voor de UHF-frequentie wordt gebruik gemaakt van een secundaire Cassegrain-reflector met een diameter van 5,5 m, die frequentie-afhankelijk en transparant is voor de VHF-frequenties.[2]
ALTAIR zendt in de VHF-band met de klok mee in cirkelvormige polarisatie (rz) en ontvangt in de monopulsfunctie[3] met de klok mee in cirkelvormige polarisatie (lz) een optelsignaal, evenals verticale en horizontale lz-verschilsignalen en een kruislings gepolariseerd rz-sommelsignaal. Deze vier meetkanalen maken het mogelijk om een driedimensionale doelpositie en de relatieve snelheid ervan te bepalen in functie van het effectieve reflectieoppervlak en de looptijd. ALTAIR kan dus tot 32 doelen in VHF en UHF begeleiden. Door de gelijktijdige VHF- en UHF-geleiding kunnen de vervormingen die worden veroorzaakt door de voortplanting van elektromagnetische golven in de ionosfeer in real time worden gecorrigeerd, waardoor een nauwkeuriger meetresultaat wordt bereikt.[2] Het vermogen en de antennewinst van ALTAIR is voldoende om geostationaire satellieten te meten waarvan de positie op een schuine afstand van meer dan 40 000 km van de radar is gelegen.
Fotogalerij van ALTAIR Radar
Bronnen en verslagen:
- Melvin L. Stone and Gerald P. Banner: “Radars for the Detection and Tracking of Ballistic Missiles, Satellites, and Planets”
in Lincoln Laboratory Journal, Volume 12, Number 2, 2000, S.217 (online PDF) - S. Close, S. M. Hunt, and F. M. McKeen: “Characterization of Leonid meteor head echo data collected using the VHF-UHF Advanced Research Projects Agency Long-Range Tracking and Instrumentation Radar (ALTAIR)”, MIT Lincoln Laboratory, Lexington, Massachusetts, USA, in RADIO SCIENCE, VOL. 37, NO. 1, 1009, 10.1029/2000RS002602, 2002 (online PDF)
- Timothy D. Hall, Gary F. Duff, and Linda J. Maciel: “The Space Mission at Kwajalein” in in Lincoln Laboratory Journal, Volume 19, Number 2, 2012, S.48 (online PDF)