Radar Temelleri - Elektronik Savaş

Elektronik Savaşın Tipleri

Elektronik savaşın üç temel tipi şunlardır:

• pasif- Elektronik Destek Önlemler (Electronic Support Measures, ESM)
• aktif - Elektronik Karşı Önlemler (Electronic Counter Measures, ECM)
• Elektronik Karşı-Karşı Önlemler (Electronic Counter-Counter Measures, ECCM) veya Elektronik Koruyucu Önlemler (Electronic Protective Measures, EPM)

Son iki madde kapsamındaki sorunlardan biri, parazit kaynağının herhangi bir gelişmesi karşısında, parazitin etkisi altında kalan aygıtın da koruma önlemlerini güçlendirmek zorunda kalmasıdır. Her iki aygıtın üretici firması da tasarım sırasında birbirlerinden büyük ölçüde etkilenir ve bir parazit aygıt üreticisi, aynı zamanda uygun koruma devresinin üreticisi de olabilir!

Askeri radarların bu organizasyon şeması içindeki yeri hemen belirlenebilir: Bunlar elektronik arama (istihbarat) aygıtlarıdır (Electronic Support Measures).

Elektronik Savaş

Elektronik Destek
Önlemleri (ESM)

Elektronik Karşı
Önlemler (ECM)

Elektronik Karşı-Karşı
Önlemler (ECCM)

- İstihbarat
 
- ELINT
- COMINT

- Algılama
- Yön Bulma
- Çözümleme
- Kimlik tanıma

Aktif
Parazitlere
Karşı

Pasif
Parazitlere
Karşı

Aktif Parazitlere

Pasif Parazitlere

Aldatma

Parazitleme

Kimyasal

Mekaniksel

Resim 1: Elektronik savaş elementler

Elektronik savaş, ESM, ECM ve ECCM yöntemlerinin değişik veçheleri arasında teknolojik evrimin yaşandığı bir savaş senaryosudur. Modern silahların karmaşıklığı ve bunlarla savaşmak için gerekli tepki hızı düşünüldüğünde, zincirdeki zayıf halkanın kararı vericinin, yani insanın olduğu görülür! Ancak, bu her durumda doğru değildir, bazen bir operatör bir otomatik işlemciden daha iyi karar verebilir. Operatör, geçmiş deneyimlerine dayanarak durumu daha çabuk yorumlayabilir ve örneğin, kuvvetli bir arka plan parazit yankıları içinden bir işareti algılamak gibi temel işlevleri yapabilmek için programlanmış eşik değerin ayarını değiştirebilirken, makine yalnızca programlanmış olduğu eşik değerinde çalışabilir.

Yapay zekâ sistemlerinde önemli adımlar atılmasına rağmen, tam otomasyon çağına varmak için halâ önümüzde uzun bir yol bulunmaktadır. Modern algılayıcı sistemlerden elde edilen bilgiler o kadar çoktur ki; bu girdi verilerini analiz etmek için son derece karmaşık yazılımları kullanan, daha da iyi işlemcilerin varlığı hayati önemdedir. Bu sistemlerin hızlı gelişimi ve karmaşıklığına ayak uydurabilmek için operatörlerin son derece verimli olmaları ve yıllarca elektronik savaş eğitimi almış olmaları ve benzetim (simulation) sistemleri üzerinde çalışmış olmaları gerekir. Bazen bu da işe yaramayabilir, şöyle ki; çok kapsamlı elektronik veriler sağlanan tek kişilik bir savaş uçağı pilotu belki de bir füze saldırısına bir saniyede ya da bu civarda bir sürede tepki verebilir. Böyle bir durumda uyarı sistemi karşı önlem almak üzere otomatik devreye girmeli ve elle kumanda imkânını bir güvenlik önlemi olarak dışlamalıdır.

Programlanabilir yazılımların kullanılabilmesinin diğer bir hayati önemi, bu sistem yazılımlarının her zaman kolaylıkla değiştirilebilmesi imkânıdır. Körfez Savaşında, Sovyet füzeleri ve radarları ile başa çıkmak için tasarlanan elektronik savaş sistemlerinin bazı durumlarda karşılarında Batı yapımı sistemler bulduklarını da söylemeden geçmeyelim. Çoğu modern radar uyarı alıcıları ve parazit üreteçleri yazılım kontrollüdür ve tehditleri karşılamak üzere yeniden programlanabilirler.