Koherencja i częstotliwość Dopplerowska

Systemy radarowe z zewnętrzną koherencją

Zasada działania systemów radarowych z koherencją zewnętrzną jest podobna jak w przypadku systemów z koherencją wewnętrzną (pseudokoherentnych lub w pełni koherentnych). Różnica polega na tym, że koherentny sygnał odniesienia nie jest sterowany fazowo przez wewnętrzny oscylator koherentny, lecz przez sygnał zakłócenia pasywnego lub samo zakłócenie pasywne jest wykorzystywane jako częstotliwość odniesienia. Układ określa, czy różnica faz między celem a sąsiednim stałym celem jest stała czy zmienna od impulsu do impulsu.

W zasadzie układ ten jest prostym klasycznym radarem z niekoherentnym nadajnikiem, wyposażonym zwykle w magnetron. W procesie przetwarzania sygnału, sygnał IF jest dzielony na dwie ścieżki, z których jedna jest opóźniona o niewielką ilość za pomocą łańcucha opóźniającego. Część opóźniona odpowiada częstotliwości referencyjnej. Dyskryminator fazy mierzy różnicę faz pomiędzy dwoma sygnałami. Jeśli ta różnica faz jest stała od impulsu do impulsu, to oba sygnały echa są spowodowane przez nieruchome cele i są tłumione przez filtr dolnoprzepustowy w wyświetlaczu. Jeśli choć jeden z celów tych dwóch sygnałów echa poruszy się, na wyjściu dyskryminatora fazy powstaje częstotliwość dopplerowska. W najprostszym przypadku wyświetlacz realizowany jest akustycznie w słuchawce.

W przypadku, gdy w odpowiedniej odległości od celu ruchomego nie ma w ogóle celu stałego, generator wymuszający synchronizację fazą ostatniego sygnału echa może zapewnić odniesienie fazowe z tłumioną oscylacją w ścieżce odniesienia między opóźnieniem a dyskryminatorem fazy.