Bir radar göndericisi kısa süreli, yüksek güce sahip yüksek frekanslı darbe üretir.
Menzilin hesaplanmasında kullanılan sürenin ölçümü gönderilen darbenin yükselen kenarında (rising edge) başlar.
Göndericilerin en çok kullanılan iki tipi:
Kendiliğinden salınan (self-oscillating) güç katları, ya
evreuyumsuz, ya da
sözde-evreuyumlu (alım sırasında evreuyumlu); ve
Gönderici çıkış katları olarak güç yükselteci
tam evreuyumlu.
Göndericiler dikdörtgen darbe ile modüle edilirler (daha doğrusu „anahtarlanırlar“).
Bu durumda darbe genişliği menzil çözünürlük yeteneğini büyük ölçüde belirler.
Göndericiler, gönderim sırasında frekans- ya da faz modüle edilirler (intrapulse modulation).
Darbe süresi, en küçük menzil değerini belirleyen en temel unsurdur.
Gönderim gücünde meydana gelebilecek % 10 a kadar bir dalgalanman radarın yalnızca
olası en büyük menzil değerini önemsiz bir miktarda etkiler.
