Nadajniki radarowy

Ekwiwalentna moc wypromieniowana

EIRP (ang. Equivalent lub Effective Isotropical Radiated Power), ekwiwalentna (lub efektywna) moc wypromieniowana izotropowo jest wielkością zdefiniowaną przez IEEE, używaną do opisania kierunkowej mocy wysokiej częstotliwości. Równoważna moc promieniowana jest kombinacją mocy generowanej przez nadajnik i zdolności anteny do skoncentrowania tej mocy w danym kierunku.

Jest to całkowita moc w watach, która musiałaby być wypromieniowana przez jednolicie dookólną antenę referencyjną, aby osiągnąć taką samą intensywność promieniowania S (gęstość mocy w watach na metr kwadratowy) jak rzeczywista, praktyczna antena w odległym odbiorniku znajdującym się w kierunku głównego płata tej anteny. Jest ona równa mocy wejściowej anteny pomnożonej przez zysk energetyczny anteny. Równoważna moc promieniowana nie jest bezpośrednio mierzalna. Musi być ona obliczana na podstawie mierzalnej wielkości mocy generowanej w przetworniku przy użyciu znanych (lub oddzielnie mierzonych) wielkości.

Jeżeli jako odniesienie dla zysku anteny G_A stosowana jest izotropowa antena, równoważna moc promieniowana izotropowo jest określana skrótem EIRP. Jeżeli jako odniesienie stosowany jest dipol, w skrócie pomija się literę „i“ i otrzymuje się oznaczenie ERP (EIRP = 1,64·ERP). Przy pomiarze mocy nadawania w nadajniku P_N należy również uwzględnić straty L w linii zasilającej antenę.

Równoważna moc promieniowana jest używana w elektronice i telekomunikacji do ilościowego określenia mocy pozornej nadajnika, która jest postrzegana w obszarze odbioru jako sygnał użyteczny lub jako zakłócenia. Jest on najczęściej używany do wskazania w planie wykorzystania częstotliwości przez organy regulacyjne maksymalnej dopuszczalnej mocy nadawczej, która może być stosowana w danym zakresie częstotliwości w celu zminimalizowania wzajemnych zakłóceń.