www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Nadajniki radarowy

Kod Franka

Czas trwania impulsu
nadawczego τ

Rysunek 1: Przykład 4-fazowego kodu Franka

Czas trwania impulsu
nadawczego τ

Rysunek 1: Przykład 4-fazowego kodu Franka

Kod Franka

Kod Franka to format modulacji z kilkoma etapami fazowymi (na przykład z kwadraturowym kluczowaniem przesunięcia fazowego) do kompresji impulsów w urządzeniach radarowych. Kod Franka wykorzystuje serię skoków fazowych. Ma on liczbę N2 elementów i jest zdefiniowany jako:

Φn,k = (2π/N)(n-1)(k-1) (1)

Gdzie n i k są elementami całkowitymi od 1 do N. Pojedynczy impuls transmisyjny o długości τ jest dzielony na N grup o równej wielkości, które z kolei zawierają N impulsów częściowych. Ich długość wynosi Δτ, a całkowita liczba N2. W obrębie tych podimpulsów pozycja fazowa jest stała (w odniesieniu do sygnału fali ciągłej). Kod Franka z N2 częściowymi impulsami jest również określany jako N-fazowy kod Franka. Aby obliczyć kod Franka, 360° pełnego okręgu jest dzielone na N kroków. Bazowe kroki fazowe są następnie wielokrotnościami (Δφ) = 360°/N. Dla N-fazowego kodu Franka, wzór modulacji jest tworzony przez następującą podstawową macierz::

Formel (2) (2)

Każdy wiersz macierzy reprezentuje częściowe impulsy grupy. Każda liczba występująca w macierzy jest mnożona przez podstawowe przesunięcie fazowe Δφ. Pamiętaj: Przesunięcia fazowe większe niż 360° można zmniejszyć, odejmując 360° bez wpływu na kształt fali.

Na przykład w kodzie Franka z N = 4, podstawowe przesunięcie fazowe jest zdefiniowane jako Δφ = 360°/4 = 90°. W technologii skok fazy o 90° jest również reprezentowany przez liczbę urojoną j. Przeskoki fazowe kodu są zatem definiowane przy użyciu powyższej ogólnej macierzy (2):

Formel (2) (3)

Ten kod Franka ma zatem długość 16 elementów w następującej kolejności (patrz także rysunek 1 z tym przykładem):

F16 = { 1 1 1 1 1 j -1 -j 1 -1 1 -1 1 -j -1 j } (4)