Radar Temelleri

Yama- veya Mikro Şerit Anten

Bir yama - ya da mikro şerit anten, geniş yayın çizgeli bir dar bantlı antendir. Yüzeysel bir geometriye sahiptir. Bu anten, uzunluğu dalga boyunun yaklaşık yarısı olan, metal yüzeyi çınlayıcı gibi çalışan, en basitinden yarı dalga dipol antene benzer bir antendir. Bir yama anten bir dielektrik katmanın iki yüzünün metal tabaka ile kaplandığı (çift yüzlü baskılı devre plakalarında olduğu gibi), bir yüzüne yama antenin işlendiği, diğer yüzünün ise toprağa bağlı olduğu bir antendir. Dolayısıyla bir yama antenin tasarımı ve üretimi ucuzdur. Bazı yama antenler bir dielektrik tabakaya değil, toprağa bağlı metal plakanın üzerine monte edilen yalıtkan ara tutucu parçalara üzerine konularak üretilirler. Bu tür yapı mekanik olarak daha zayıftır, ancak bant genişliği daha büyüktür. Yama antenler UHF-bandından 100 GHz bandına kadar olan frekans aralığında çalışacak şekilde yapılırlar.

En çok kullanılan geometrik biçimler kare ya da dikdörtgendir, bununla beraber dairesel ve eliptik biçim de mümkündür. Şeklin biçiminin seçiminde herhangi bir kısıtlama bulunmamaktadır. Pratikte sürekli olan herhangi bir biçim mümkündür. Yama antenlerin mekanik yapısı sağlamdır, örneğin bir otonun yüzeyi gibi kavisli yüzeylere bile uygulanabilir. Bunlar genellikle uçakların ya da uzay araçlarının yüzeyine monte edilirler ya da cep telefonlarına da yerleştirilebilirler. Bu antenler her türlü polarizasyon ile çalışabilirler ve farklı noktalardan beslenebilirler. Diğer aygıtlara tümleştirilmesi de kolaydır.

Resim 2: X-bandında FMSD-radarı gibi çalışan bir gemi yöngüdüm radarının yama antenlerden meydana gelen bir anten grubu

Resim 2: X-bandında FMSD-radarı gibi çalışan bir gemi yöngüdüm radarının yama antenlerden meydana gelen bir anten grubu

Resim 2: X-bandında FMSD-radarı gibi çalışan bir gemi yöngüdüm radarının yama antenlerden meydana gelen bir anten grubu

Sakıncaları

• Çok küçük bant genişliği (%1); mobil telefonlar için en az %8 olmalı.
• Özellikle uyumlanmamış antenlerde düşük verimlilik,
• Açıklıklar (apertures) veya gevşek bağlaşımlar (loose couplings) gibi bazı besleme tekniklerinin üretimini gerçekleştirmek zordur.
• Besleme hatlarının, bir yama antende olduğu gibi, antenle aynı yüzeyde bulunması nedeniyle anten dizisi büyüdükçe verimlilik kötüleştirir.

Mikro şerit antenler ilk defa 80 li yıllarda ortaya çıktı. İlk uygulamalar maliyetlerin (özellikle kayıpsız dielektrik malzeme için) önemli olmadığı askeri alanda oldu. 90 lı yıllardan itibaren bu teknolojinin ucuz sürümü telsiz iletişim aygıtlarında da uygulanmaya başlandı. Fakat bir mikro şerit dizi antenin başarımı bir yansıtıcı antene göre çok daha daha azdır.