Geschiedenis van lopende-golfbuizen
Figuur 1: Fysieke constructie van een lopende-golfbuis: ① Elektronenkanon, ② Magneten rondom de buis, ③ Vertragingslijn (hier: een helix); ④ collector.
Figuur 1: Fysieke constructie van een lopende-golfbuis: ① Elektronenkanon, ② Magneten rondom de buis, ③ Vertragingslijn (hier: een helix); ④ collector.
Geschiedenis van lopende-golfbuizen
Lopende-golfbuizen worden veel gebruikt in radarsystemen en ruimtetelecommunicatie. De volgende mijlpalen zijn belangrijk in de context van de geschiedenis en ontwikkeling van lopende-golfbuizen:
Figuur 2: Lindenblad's lopende-golfversterker, genaamd „Inductive Output Tube“.
- Andrew V. Haeff (Cyrillisch: Андрей Василий Гаев), een Russische elektrotechnisch ingenieur die voor Radio Corporation of America werkte, beschreef in oktober 1933 de eerste interactie tussen een radiofrequentieresonator en een elektronenbundel. Hij vond daarmee een inductieve uitgangsbuis (Inductive Output Tube, IOT)[1] uit die enkele kenmerken van een schroefvormige lopende-golfbuis bevatte en die gebruikt kon worden als detector of oscillograaf. Er is echter al opgemerkt dat hij ook als versterker kan worden gebruikt.
- In mei 1940 patenteerde Nils E. Lindblad, die ook voor Radio Corporation of America werkte, een lopende-golfversterker die gebruik maakte van een spiraalvormige buis[2]. Maar hij bouwde nooit een prototype.
- Zonder kennis van het werk van Lindenblad, bouwde de Engelsman Rudolf Kompfner zijn eerste lopende-golfbuis in Birmingham in 1943. De eerste publicatie van dit werk was op de Fourth Radio Engineers' Conference on Vacuum Tubes (IRE) in Yale in juni 1946.
- John Pierce, die voor Bell Telephone Laboratories werkte, en deze conferentie bijwoonde, ontwikkelde een theorie over de werking van dit apparaat[3], gebaseerd op de interactie tussen een elektronenbundel en de langzamere elektromagnetische golven die zich in de buis voortplanten.
- Haeff trad in 1950 in dienst bij de Hughes Aircraft Company in Culver City (Californië) om het elektronenbuizenlaboratorium te leiden. Hughes Aircraft Company begon toen met het ontwerpen en bouwen van traveling-wave buizen.
Bronnen:
- Andrew V Haeff, Patent US 2064469, „Device for and method of controlling high frequency currents” (patents.google.com)
- Nils E. Lindenblad, Patent US 2578434, „High-frequency electron discharge device of the traveling wave type” (patents.google.com)
- John R. Pierce, US Patent 2602148, „High-frequency amplifier” (archive.org)