Specyfikacja patentowa
Rysunek 1: Strona tytułowa specyfikacji patentowej
Specyfikacja patentowa
Pomysł wykorzystania fal elektromagnetycznych do lokalizowania statków został zgłoszony jako patent w Niemczech, Anglii i Francji już w 1904 roku przez inżyniera Christian Hülsmeyer z Düsseldorfu.
W dniu 30 kwietnia 1904 r. w Cesarskim Urzędzie Patentowym pod numerem 165 546 opatentowano „metodę informowania obserwatora o odległych obiektach metalowych za pomocą fal elektrycznych“ Christiana Hülsmeyera.
Specyfikacja patentowa zawiera ilustrację przedstawiającą parowiec wykorzystujący promieniowanie wsteczne do wykrywania nadpływającego statku. Testy przeprowadzone na Renie zasadniczo wykazały przydatność tej metody. Oprócz tego „telemobiloskopu“ (zdalnego wyświetlacza ruchu), Hülsmeyer otrzymał 11 listopada 1904 r. patent na określanie odległości poprzez pomiar kąta wzniesienia.
W ten sposób narodziła się metoda radarowa autorstwa Christiana Hülsmeiera.
Udana demonstracja na Renie dowiodła technicznej funkcjonalności tej metody. Jednak z powodu niedoskonałości ówczesnych komponentów wysokiej częstotliwości nie udało się osiągnąć wybitnych zasięgów. Dlatego też metoda ta spotkała się na razie z ogólnym brakiem zainteresowania.