www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Radar Grondbeginselen

Historisch overzicht

Figuur 1: Muurschildering van de Luftwaffe Technische School in Kaufbeuren

Muurschildering van de Luftwaffe Technische School 1 in Kaufbeuren

Figuur 1: Muurschildering van de Luftwaffe Technische School in Kaufbeuren

Historisch overzicht

De uitvinding en ontwikkeling van de radartechnologie kan niet op het conto van één enkel land of individu worden geschreven. Het moet eerder worden gezien als een opeenstapeling van vele ontwikkelingen en verfijningen waaraan wetenschappers uit verschillende landen parallel hebben deelgenomen. Toch zijn er enkele mijlpalen in het verleden, met de ontdekking van belangrijke fundamentele kennis en belangrijke uitvindingen:

1865 De Schotse fysicus James Clerk Maxwell stelt zijn elektromagnetische theorie van het licht op (beschrijving van elektromagnetische golven en hun voortplanting).

1886 De Duitse fysicus Heinrich Rudolf Hertz ontdekt elektromagnetische golven en bewijst daarmee de theorie van Maxwell.

1897 De Italiaan Guglielmo Marconi was de eerste die grotere afstanden overbrugde met elektromagnetische golven. Vandaag de dag wordt hij beschouwd als een pionier op het gebied van draadloze communicatie.

1900 Nicola Tesla suggereerde dat de weerkaatsing van elektromagnetische golven kon worden gebruikt om bewegende voorwerpen te detecteren.

1904 De Duitse ingenieur Christian Hülsmeyer vindt de „telemobiloscoop“ uit om het verkeer op het water te volgen. Hij meet de hoeken van de uitgezonden elektromagnetische golven van een metalen voorwerp (schip) en terug, een berekening van de afstand is dus mogelijk. Dit is het eerste praktische radarexperiment, Hülsmeyer vraagt octrooi aan voor zijn uitvinding.

1921 Uitvinding van de magnetron als krachtige zendbuis door Albert Wallace Hull

1922 De twee elektrotechnici Albert H. Taylor en Leo Crawford Young van het Naval Research Laboratory (VS) lokaliseren voor het eerst een houten schip.

1930 Lawrence A. Hyland, ook van het NRL (VS), lokaliseert voor de eerste keer een vliegtuig.

1931 William A. S. Butement en P. E. Pollard introduceerden het eerste Britse radarsysteem op een schip. Als zend- en ontvangstantennes werden parabolische antennes met hoornstralers gebruikt. Hoewel over nog korte afstanden goede resultaten werden bereikt, staakten zij de werkzaamheden aan dit project wegens gebrek aan overheidssteun.

1933 Rudolph Kühnhold presenteerde een radiometertoestel dat was gebaseerd op de sonar die hij in 1931 had uitgevonden. Hij werkte op een golflengte van 48 cm en had een zendvermogen van meer dan 40 watt. Uit deze proef werd de Freya-radar ontwikkeld, die vanaf 1938 in massaproductie werd genomen.

1935 Eerste praktische test voor een radar voor vroegtijdige waarschuwing (voorloper van de „Chain Home“) door Robert A. Watson-Watt en Arnold F. Wilkins, die vliegtuigen tot op een afstand van 10 km kon lokaliseren.

1936 Uitvinding van de klystron door de ontwikkelingsingenieurs George F. Metcalf en William C. Hahn van General Electric, die als versterker of oscillator wordt gebruikt.

1939 Twee fysici aan de Universiteit van Birmingham in Engeland, John Turton Randall en Henry Albert Howard Boot, ontwikkelen een lichtgewicht maar krachtige magnetron voor microgolfradar en bouwen die in in de B- 17 bommenwerpers. Dit keerde het tij in de oorlogsvoering tegen onderzeeërs.

1940 Op 22 maart 1940 vroeg de Duitse ingenieur Erich Hüttmann octrooi aan voor intrapulsmodulatie en daarop volgende pulscompressie. Dit octrooi (DE768068C) werd pas op 10 juni 1955 erkend en gepubliceerd.

1940 Verschillende radarsystemen worden ontwikkeld in de VS, Rusland, Duitsland, Frankrijk en Japan.

Gedreven door de algemene gebeurtenissen in oorlogstijd en door de ontwikkeling van de luchtmachten tot grote mogendheden, maakt de radartechnologie tijdens de Tweede Wereldoorlog een sterke ontwikkelingsgolf door.

Na de Tweede Wereldoorlog werden radartoepassingen voor civiel gebruik gemeengoed.