Radars voor de grondbewegingen
Figuur 1: Een voormalige marineradar die in frequentieband X opereerde en in 1995 als radar voor de grondbewegingen op Logan Air Base (VS) werd gebruikt
Radars voor de grondbewegingen
Radar voor de grondbewegingen (Surface Movement Radar - SMR) is momenteel het meest gebruikte grondbewakingssysteem voor vliegtuig- en voertuigbewegingen. Het is een primaire radar die alle bewegende vliegtuigen detecteert op weg naar de start of van de landing naar de terminal. Bewakingsradars voor vliegvelden worden vaak aangeduid met de afkorting ASDE - Airport Surface Detection Equipment.
De radar voor de grondbewegingen zorgt voor het volgen van deze bewegingen met een zeer hoge datasnelheid. De antenne wordt vaak rechtstreeks op de toren van het vliegveld gemonteerd, wat een goed overzicht garandeert. (Zeer grote vliegvelden, zoals dat van München, hebben zelfs een tweede toren voor de bewaking van het vliegveld). De radarapparatuur verschilt van de klassieke radar in die zin dat zij moet werken onder zeer sterke interferentie van vaste doelen en ook onder andere verzwarende omstandigheden. De kwaliteit van de weergave lijdt vaak onder deze fysisch ongunstige omstandigheden.
De omwentelingssnelheid van de radarantenne ligt in de orde van grootte van ongeveer één omwenteling per seconde. Veel van deze radars werken in het frequentiegebied van de X- en K-band. Apparaten die werken tussen 92 en 96 GHz hebben een veel beter oplossend vermogen. Deze radars zijn echter onderhevig aan een zeer grote verzwakking als gevolg van regen.
Figuur 2: Hetzelfde vliegveld te zien, nu met ASDE-3 en datalinkverbindingen.
Het gebruik van een primaire radar betekent dat het niet mogelijk is de weergegeven objecten te identificeren en dat de verkeersleiders dus een visuele identificatie moeten uitvoeren (b.v. door gewoon uit het raam te kijken). Dit is een van de factoren die leiden tot een vermindering van de luchthavencapaciteit wanneer het zicht slecht is. Dit kan worden verholpen door een systeem dat ook secundaire radar koppelt aan radar voor vliegveldbewaking en tevens alle voertuigen en grondapparatuur op het vliegveld uitrust met een transponder (zie ASDE-X programma). Radars voor de grondbewegingen zijn uitgerust met interfaces naar andere radars, zoals de luchthavenradars of secundaire radars. De processorgestuurde gegevensverwerking biedt mogelijkheden voor alarmering in gevaarlijke situaties, alsmede identificatie en weergave van aanvullende informatie bij het doelsignaal.
Naast de primaire radar wordt gewoonlijk een op secundaire radar gebaseerd datalinksysteem, de Automatic Dependent Surveillance - Broadcast (ADS-B), gebruikt om de doelsignalen te identificeren. Dit systeem decodeert ook de SSR-informatie. De afbeelding hiernaast toont het vliegtuig met het bijbehorende Mode-S adres. Deze informatie kan zelfs worden gebruikt om vluchtnummer/luchtvaartmaatschappij weer te geven.
De modernste systemen maken gebruik van een groot aantal secundaire radarfrequentie-ontvangers die over het vliegveld zijn verspreid en bepalen de exacte locaties met behulp van multilateratie.