Wat is de blinde zone voor radar?
Blinde zone
Figure 1: Blind zone around a ship’s radar
Blinde zone
Afhankelijk van de antennehoogte van een maritieme navigatieradar of een kustverdedigingsradar verschijnt er een blinde zone op korte afstand, waar doelen niet kunnen worden gedetecteerd. Bij kalme zee vormen de antennehoogte h en de afstand Dblind een rechthoekige driehoek zodat de blinde zone kan worden berekend met een goniometrische functie:
| Dblind = h· cot (θ/ 2) | (1) |
In het geval van een antenne met een waaiervormig bundelpatroon met een verticale halfwaardebreedte θ = 20° … 25°, zoals de meeste navigatieradars, neemt deze blinde zone toe met toenemende antennehoogte. Tegelijkertijd neemt echter ook het maximale detectiebereik op het zeeoppervlak tot aan de horizon van de radar toe (waarachter ook een blinde zone ontstaat), dus hier moet een compromis worden gevonden. Grote schepen kunnen een blinde zone van enkele honderden meters hebben. Vaak worden op schepen speciale korteafstandsradars voor dichtbij geïnstalleerd, die ook een essentiële functie hebben bij het bestrijden van aanvallen door piraten.
Een dergelijke blinde zone kan ook worden geabrizeerd door kustbewakingsradars met een verhoogde installatieplaats (bijvoorbeeld op een berg). Deze meestal militaire radars gebruiken vaak duurdere antennes met een omgekeerd cosecant kwadraatpatroon.