www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

PRW-9 „Thin Skin A“

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
tschechischer  PRV-9A
(Kliknij aby powiększyć: 330·510px = 26 kByte)

Rysunek 1: PRW 9A z Republiki Czeskiej na ciężarówce „KraZ-214“ (źródło zdjęcia: www.army.cz)

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: 5 - 9 GHz
Okres powtarzania impulsów: 1,6 - 2,5 ms
Częstotliwość powtarzania impulsów: 400 i 800 Hz
Szerokość impulsu (τ): 1 i 1,7 µs
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa: 700 kW
Moc średnia: 470 W
Zasięg instrumentalny: 300 km
Rozróżnialność w odległości: 1,5 km
Dokładność / Błąd określania:
Szerokość wiązki anteny: β=2°; ε=0,4°
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru:
MTBCF:
MTTR:

PRW-9 „Thin Skin A“

PRW-9 „Naklon-2“ (oznaczenie rosyjskie: 1RL19; cyrylica: 1РЛ19 «Наклон-2»; oznaczenie NATO: „Thin Skin A“) był radiowysokościomierzem. Był on używany w krajach Układu Warszawskiego. Radar był wykorzystywany do pomiaru kąta elewacji i obliczania wysokości na małych, średnich i dużych wysokościach na małych i średnich odległościach. Określanie wysokości odbywało się po wyznaczeniu celu za pomocą radaru dookólnego, zautomatyzowanej stacji dowodzenia i kontroli lub telefonicznie przez stanowisko dowodzenia.

PRW-9 był zamontowany wraz z agregatem prądotwórczym na dwóch przyczepach, kabinie nadawczo-odbiorczej i przyczepie zasilającej. Możliwa była synchronizacja zewnętrzna. PRW-9 można było szybko rozmieścić i rozstawić lub zdemontować w ciągu 45 minut. Jego wskaźnik (RHI-scope) wraz z wyposażeniem do zdalnego sterowania mógł być obsługiwany z odległości do 300 m, wygodnie jako przystawka do PPI-Scope stacji panoramicznej, często jako zdalny wyświetlacz P-15 (kod NATO „Flat Face A“). Kąty elewacji pionowej były regulowane mechanicznie w zakresie od 0° do +20°. Poziome przeszukiwanie dookólne w rotacji synchronicznej ze stacją dookólną w zakresie od 0° do 360° było możliwe przy określonym kącie wzniesienia i było wykorzystywane do rozpoznawania bardzo nisko lecących celów powietrznych.

Błąd pomiaru w wyznaczaniu wysokości wynosił maksymalnie ±100 m, w kącie bocznym ±2°, a w odległości ±1000 m. Zależną od refrakcji korektę obliczeń wysokości przeprowadzono, stosując temperaturę równoważną Täquiv jako zmienną korygującą we wzorze na wyznaczanie wysokości. Wielkość temperatury ekwiwalentnej określono na podstawie automatycznego pomiaru temperatury i ciśnienia powietrza przy ziemi w miejscu, w którym znajduje się jednostka radarowa. Na podstawie temperatury równoważnej oblicza się współczynnik pomocniczy A, za pomocą którego można przekształcić wysokość nieskorygowaną (wysokość trygonometryczną) Hunkorr na wysokość skorygowaną Hkorr:

Formel (1)

(1)

  • r = odległość skośna wyznaczona na podstawie pomiaru okresu rozchodzenia się fal elektromagnetycznych;
  • R = promień Ziemi wynoszący 6370 km;
  • ε = kąt wzniesienia mierzony przez radar.

PRW-9 posiadał system ochrony przed zakłóceniami aktywnymi i pasywnymi. Przechowywanie okresu impulsu w celu kompensacji międzyokresowej odbywało się w dwóch lampach pamięci potencjału z odchyleniem spiralnym. Dzięki możliwości przełączania pomiędzy trzema częstotliwościami powtarzania impulsów oraz szerokiemu zakresowi ręcznego lub automatycznego dostrajania (zmiany częstotliwości) nadajnika, radar ten był stosunkowo mało wrażliwy na zakłócenia aktywne.

Ten wysokościomierz był również montowany na ciężarówce typu „KraZ-214“, a nie na przyczepach i nosił wówczas nazwę PRW-9A.

Galeria zdjęć PRW-9

Rysunek 2: Kabina nadawczo-odbiorcza PRW-9 w Muzeum Niemieckich Sił Powietrznych (Berlin-Gatow)