www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

AN/TPS-1E

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: Pojazd antenowy AN/TPS-1E
(Dzięki uprzejmości Manfreda Pahlköttera)

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: 1 220 … 1 350 MHz
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów: 360 … 380 … 400 Hz
Szerokość impulsu (τ): 2,7 µs
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa: 500 kW
Moc średnia: 500 W
Zasięg instrumentalny: 300 km
Rozróżnialność w odległości:
Dokładność / Błąd określania: Range: ±(3% + 1 NM)
Azimuth:±1°
Szerokość wiązki anteny: 3,4° … 4°
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru: 1 … 15 Ob/min
MTBCF:
MTTR:

AN/TPS-1E

AN/TPS-1E był lekkim przenośnym radarem rozpoznawczym opracowanym podczas II wojny światowej w celu wczesnego ostrzegania przed atakami lotniczymi wroga. Radary te były przeznaczone do obserwacji lotniczej o małym i średnim zasięgu. Wykorzystywano je do wypełniania luk w pokryciu radarowym oraz jako radary wyznaczania celów dla obrony przeciwlotniczej (np. dla NIKE Hercules). Radary te były używane na arenie międzynarodowej do lat 90. ubiegłego wieku, często w połączeniu z wysokościomierzem AN/TPS-10.

W nadajniku zastosowano magnetron 5J26 i tyratron 5C22 w modulatorze.

AN/TPS-1E został początkowo opracowany przez Bell Telephone Laboratories, a następnie wyprodukowany przez Western Electric (obecnie część Lockheed Martin). Licencjonowana produkcja na Europę była później prowadzona we Włoszech przez firmę Microlambda (obecnie Leonardo) i eksportowana m.in. do Finlandii.[1]

Źródło:

  1. Galati Gaspare: ''100 Years of Radar'' Springer Verlag, 1st ed. 2016 (28. September 2015), ISBN 978-3-319-00583-6, S.205 (online preview)