www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

Jagdschloß Radar

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: Sylwetka radaru „Jagdschloß”


(Kliknij aby powiększyć: 640·480px = 81 kByte)

Rysunek 1: Sylwetka radaru „Jagdschloß”

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: 120 … 157, 157 … 250 MHz
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów: 450 Hz ±15%
Szerokość impulsu (τ): 2 µs
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa: 8 bis 20 kW,
später 150 kW
Moc średnia:
Zasięg instrumentalny: 80 km
Rozróżnialność w odległości: 600 m
Dokładność / Błąd określania:
Szerokość wiązki anteny:
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru: 10 obr/min
MTBCF:
MTTR:

Jagdschloß Radar

Radar „Jagdschloß” (FunkMGerät 404,, FuMG404) był wielokierunkowym systemem poszukiwawczym wyprodukowanym przez firmę Siemens & Halske, która dostarczyła około 80 sztuk dla Wehrmachtu. Został on rozwinięty na bazie eksperymentalnego radaru „Panorama”. Główna antena radarowa miała wymiary 24 · 3 m i składała się z czterech linii po 16 poziomo ustawionych dipoli każda. Istniały dwie wersje o różnych zakresach częstotliwości. Antena identyfikacyjna była kolczasta, miała wymiary 8,8 · 2 m i składała się z jednej linii z 8 pionowymi dipolami.

Nad radarem „Jagdschloß“ znajdował się martwy lej o średnicy około 20 km. Z tej odległości zasięg skosu również odpowiadał w przybliżeniu zasięgowi mapy.

Dane radarowe były wyświetlane na wskaźniku typu „P” z lampą elektronową o średnicy 40 cm oraz na wskaźniku typu „A” dla dokładniejszego określenia zasięgu. Obraz radarowy można było przesyłać na częstotliwości nośnej za pomocą kabla szerokopasmowego do odległego stanowiska dowodzenia. W przypadku „Jagdschloß A“ zwrot nadal musiał być przekazywany jako niezależna informacja. „Jagdschloß B“ synchronizował obrót anteny z częstotliwością powtarzania impulsów. Impuls północny pojawił się jako kropka na ekranie, dzięki czemu obraz mógł zostać ustawiony we właściwej pozycji. Reprodukcja została wykonana na „mapie szklanej Seeburgtisch“ w skali 1:700 000.