Radar Mammut
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Antenna of Mammut-Radar
GES. FÜR ELEKTROAKUSTISCHE U.
MECHANISCHE APPARATE M.B.H.
BERLIN KÖPENICK
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 120 … 135 MHz |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
Szerokość impulsu (τ): | 2 … 3,5 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 200 kW |
Moc średnia: | 8 kW |
Zasięg instrumentalny: | 300 km |
Rozróżnialność w odległości: | 300 m |
Dokładność / Błąd określania: | |
Szerokość wiązki anteny: | 0,5° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | |
MTBCF: | |
MTTR: |
Radar Mammut
Radar Mammut (FunkMeßGerät 65, FuMG41/42) jest radarem stacjonarnym o długości fali 2,20 … 2,50 m. Antena jest przymocowana do pola reflektora wykonanego z siatki drucianej o wymiarach 10×30 m. Składa się z czterech poziomów po 16 dipoli każdy. Dwa górne poziomy to antena nadawcza, dwa dolne to antena odbiorcza.
Ponieważ anteny nie można obracać, odchylanie wiązki odbywa się elektronicznie za pomocą „kompensatora elektrycznego“ jako przesuwnika fazowego, który przełączał linie bocznikujące do linii zasilającej. Umożliwiło to odchylanie wiązki nadawczej w zakresie kątowym ±55° względem osi głównej. Do pełnego przeszukiwania dookólnego potrzebne były co najmniej dwa urządzenia mamutowe, które można było skonstruować także jako anteny dwupłaszczyznowe (tzw. „głowa Janusa“).
Dokładność pomiaru odległości wynosiła ±300 m, dokładność pomiaru namiaru bocznego ±0,5°. Masa urządzenia wynosiła ok. 25 t. Urządzenie Mammut można połączyć z urządzeniem Malaja. Był to dodatkowy system odbiorczy wykorzystujący górną i dolną płaszczyznę anteny, które w ten sposób tworzyły bardzo wąski diagram pionowy. Dodatkowy pomiar kąta elewacji był możliwy dzięki porównaniu fazowemu między dwiema płaszczyznami.
W 1944 r. radar Mammut był pierwszym trójwymiarowym radarem z anteną typu phased array.