Freya Radar
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
GES. FÜR ELEKTROAKUSTISCHE U.
MECHANISCHE APPARATE M.B.H.
BERLIN KÖPENICK
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 120 … 130 MHz |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 500 Hz |
Szerokość impulsu (τ): | 3 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 10 … 15 kW |
Moc średnia: | |
Zasięg instrumentalny: | 120 km |
Rozróżnialność w odległości: | 500 m |
Dokładność / Błąd określania: | |
Szerokość wiązki anteny: | |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | |
MTBCF: | |
MTTR: |
Freya Radar
Radar „Freya“ lub FuMG 80 (Funk-Mess-Gerät) był radarem opracowanym w Niemczech podczas II wojny światowej. Nazwano go na cześć norweskiej bogini Freji, która podobno potrafiła widzieć w ciemności.
Jesienią 1939 r. dwie stacje radarowe Freya rozmieszczono na wyspie Helgoland, dwie na Wangerooge, jedną na Borkmundzie i jedną na Norderney w celu osłony wybrzeża Morza Północnego. W dniu 18 grudnia 1939 r. radar Freya wykrył 24 Wellingtony r.A.F. podczas podejścia do Wilhelmshaven. Natychmiast zaalarmowane myśliwce przechwytujące z Jever zostały skierowane na grupę bombowców. Szesnaście Messerschmittów 110 i 24 Messerschmittów 109 przechwyciło brytyjskie bombowce daleko od brzegu. Czternaście Wellingtonów zostało zestrzelonych. Od tej pory brytyjskie bombowce wykonywały głównie misje nocne. Jednak nawet w nocy niemieckie myśliwce nocne Bf 110 G były naprowadzane na cel za pomocą radaru.
W latach 1938-1945 dostarczono ponad 1 000 takich radarów.