www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

ELDORA/ASTRAIA

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
AN/APG-70
(Kliknij aby powiększyć: 400·268px = 67 kByte)

Rysunek 1: ELDORA zamontowana na ogonie samolotu Lockheed P-3 eksploatowanego przez NRL.

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: 9,3 – 9,8 GHz
(pasma X)
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów: 2 – 5 kHz
Szerokość impulsu (τ): 0,25 – 3,00 µs
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa: 35 – 40 kW
Moc średnia:
Zasięg instrumentalny: 20 – 90 km
Rozróżnialność w odległości: 37,5 – 1200 m
Dokładność / Błąd określania:
Szerokość wiązki anteny: 1,8°
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru:
MTBCF:
MTTR:

ELDORA/ASTRAIA

ELDORA (Electra Doppler Radar) / ASTRAIA (Analyse Stereoscopique par Radar Aeroporte Sur Electra) to lotniczy radar dopplerowski w paśmie X z dwoma niezależnymi kierunkami wiązki. Producentem jest konsorcjum amerykańskiego National Center for Atmospheric Research (Boulder, USA, Colorado) i francuskiego Centre National de Recherche Scientifique (CNRS, Paryż). Radar ELDORA/ASTRAIA jest przeznaczony do wysokorozdzielczych pomiarów prędkości wiatru i natężenia opadów z silnych burz, które są zbyt duże lub zbyt odległe, aby uzyskać pomiary z radarów stacjonarnych z porównywalną dokładnością.

Kierunki wiązki radaru ELDORA/ASTRAIA są skierowane do przodu i do tyłu (efektywnie dwa systemy radarowe), zapewniając podwójną informację dopplerowską podczas lotu. Ocena dostarcza dwuwymiarowego pola prędkości wiatru podczas przejścia przez obszar burzy. Radar wykorzystuje złożony sygnał nadawczy składający się z sekwencji czterech różnych częstotliwości nadawania. Dodatkowo, ekstremalnie krótki impuls transmisyjny może być wysyłany bez modulacji wewnętrznej. Dane te są uśredniane w cyfrowym procesorze sygnału.

Radar składa się z 5 głównych zespołów:

Dwa wzmacniacze, każdy wyposażony w lampę o fali bieżącej i każdy o mocy nadawczej 35 kW, są zasilane przez wspólny syntezator częstotliwości, który wykorzystuje wysoce precyzyjny generator kwarcowy 10 MHz jako oscylator główny i koherentne odniesienie. Syntezator ten generuje wszystkie wymagane częstotliwości i zegary dla obu systemów (promieniowanie do przodu i do tyłu). Częstotliwość pośrednia 60 MHz jest generowana sprzętowo i wykorzystywana zarówno w odbiorniku, jak i w procesorze sygnału radarowego, w synchronizatorze oraz w digitalizacji odbieranych sygnałów. Sygnał nadawczy jest impulsem składającym się z czterech podrozdziałów czasowych (tzw. chipów), w każdym z nich wykorzystywana jest jedna z czterech częstotliwości nadawczych. Impulsy te są emitowane z podwójną częstotliwością powtarzania impulsów w stosunku czasowym 4:5, aby umożliwić lepszy jednoznaczny pomiar odległości i prędkości (patrz: Dylemat Dopplera).

Nadawany sygnał jest kierowany przez dwukanałowe połączenie falowodowe do systemu antenowego w osłonie radaru z tyłu samolotu. Jego dwie anteny obracają się w osi podłużnej z prędkością 20 – 40 obrotów na minutę, aby osiągnąć wymaganą częstotliwość próbkowania.

Źródło: