www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

TASR

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: TASR antenna
(© ITT- Gilfillan)

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: 2 700 … 2 900 MHz
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów:
Szerokość impulsu (τ):
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa:
Moc średnia:
Zasięg instrumentalny: 110 km
Rozróżnialność w odległości:
Dokładność / Błąd określania:
Szerokość wiązki anteny:
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru: 4,8 - 5 s
MTBCF: 4800 h
MTTR: 0,26 h

TASR

TASR (Terminal Airfield Surveillance Radar) jest niezależnym od pogody radarem nadzorującym lotnisko. Jest to system modułowy, który może być konfigurowany na różne sposoby, aby spełnić wszystkie wymagania dotyczące wydajności. Jest on dostępny zarówno w wersji przyczepy do taktycznych zastosowań wojskowych, jak i jako stały radar ATC. Ze względów bezpieczeństwa system posiada dwa nadajniki-odbiorniki pracujące równolegle i może być uzupełniony różnymi radarami pomocniczymi.

TASR nadaje w górnym paśmie E (2,7 do 2,9 GHz) z cyfrowym nadajnikiem modułu półprzewodnikowego jako rdzeniem systemu. Jednostka radarowa, która nie potrzebuje żadnych lamp próżniowych, wykorzystuje dwa wzorce anten działające na różnych wysokościach i wyświetla sytuację w powietrzu na kolorowych wyświetlaczach cyfrowych o wysokiej rozdzielczości.

Antena reflektorowa generuje cosekantyczny schemat kwadratowy. Cyfrowe przetwarzanie sygnału radaru zapewnia szybkość fałszywych alarmów 10-6 z prawdopodobieństwem detekcji na poziomie 80%. Ściągacz wykresów może jednocześnie przetwarzać do 500 celów na jeden obrót anteny.

TASR nadaje się zarówno do cywilnych, jak i wojskowych zastosowań ATC. Bazując na sprawdzonych systemach modułowych, TASR zapewnia zwiększoną niezawodność i dostępność przy łatwej obsłudze. Zintegrowany zespół półprzewodnikowy oferuje znaczne korzyści w porównaniu z dotychczasową technologią radarową z technologią lamp próżniowych.

Źródło: www.gilfillan.itt.com