SRE-M
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Antena Nordholz (Niemcy)
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 1250 … 1350 MHz |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 310 - 480 Hz |
Szerokość impulsu (τ): | 2 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | > 2,5 MW |
Moc średnia: | |
Zasięg instrumentalny: | 400 km |
Rozróżnialność w odległości: | 1 km |
Dokładność / Błąd określania: | |
Szerokość wiązki anteny: | 1,1° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | 5 s … 12 s |
MTBCF: | |
MTTR: |
Rodzina SRE-M Radar
Historia tej rodziny radarów kontroli ruchu lotniczego rozpoczęła się tuż po II wojnie światowej, kiedy to w 1956 r. firma DASA (GRS) wyprodukowała pierwszy naziemny system radarowy (na licencji Bendix). W ślad za tym radarem poszedł własny rozwój DASA, SRE-LL, który został zbudowany w latach 60. i na początku 70.
Na początku 1976 roku dostarczono pierwszy koherentny radar o nazwie SRE- M5 (Surveillance Radar Equipment) z klistronem jako stopniem wyjściowym nadajnika. Radar ten został z powodzeniem sprzedany do wielu krajów, a następnie ulepszony o modulator półprzewodnikowy. Ten zmodernizowany system został wtedy nazwany SRE- M6.
W kolejnej modernizacji na początku lat dziewięćdziesiątych klasyczny system MTI został zastąpiony przez procesor dopplerowski MTD. Ten nowy system został następnie nazwany SRE- M7. Wreszcie pojawił się SRE- M8, który dodatkowo otrzymał nadajnik w technologii półprzewodnikowej oraz cyfrowy filtr kompresji impulsów.
Antena z tej rodziny radarów łączy w sobie dwa grzejniki o różnych kształtach wzoru anteny. Górny schemat anteny z kwadratem cosecant i (dolnym) ołówkowym schematem wiązki. Podczas nadawania oba grzejniki są zasilane w fazie i dlatego nadają wyraźny, cosecant kwadratowy schemat z bardzo niską dolną krawędzią. Ze względu na rozkład mocy określony w projekcie, przekazywany jest stały kształt wykresu. Polaryzacja może być przełączana między pionową a okrągłą.
Wzorzec anteny można zmieniać w czterech krokach w czasie odbioru za pomocą sterowanych cyfrowo przesuwników fazowych i tłumików. Aby zmniejszyć wpływ stałych celów, na przykład, dolna krawędź cosecant kwadratowy wzór anteny może być podniesiona przez podawanie dolnej stali w antyfazie. Pomiędzy alternatywnie możliwym wykresem wiązki czystego ołówka dolnego grzejnika można regulować wiele stopni pośrednich.
Duże poziome pole anteny nad reflektorem anteny jest anteną radaru wtórnego, nazywanego również anteną „Beacon”. (Jest to antena LVA.) Z tyłu znajduje się duża płyta oporowa do równomiernego obciążenia dwóch silników obrotowych przy silnym wietrze.
SRE- M6 wykorzystuje ośmiokrotną, a SRE- M7 trzykrotną „schodkową” częstotliwość powtarzania impulsów w trybie zróżnicowania częstotliwości. Dzięki przetwornikowi w technologii półprzewodnikowej SRE- M8 transmituje z innym czasem trwania impulsu:
SRE - M6 /M7 | SRE- M8 | |
---|---|---|
Czas trwania impulsu | 2 µs | |
Duży zasięg | do 250 µs | |
Krótki zasięg | do 12 µs | |
Subpuls | 0,6 µs | |
Moc impulsowa | > 2,5 MW | < 75 kW |
Częstotliwość powtarzania impulsów | 310 … 480 Hz | 300 … 700 Hz |