Indra
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Indra I, radar przenośny 2D, tutaj na paradzie Sił Powietrznych Sri Lanki
Rysunek 1: Indra I, radar przenośny 2D, tutaj na paradzie Sił Powietrznych Sri Lanki
© 2012 Chamal Pathirana
Specyfikacja techniczna | ||
---|---|---|
Indra I (GRL 600) | Indra II (GRL 610) | |
Pasmo częstotliwości: | pasma L | |
Okres powtarzania impulsów: | ||
Częstotliwość powtarzania impulsów: | ||
Szerokość impulsu (τ): | 3,2 µs | 6,6 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | ||
Czas zwrotu: | ||
Moc impulsowa: | 40 kW | 100 kW |
Moc średnia: | ||
Zasięg instrumentalny: | 50 km | 90 km |
Rozróżnialność w odległości: | ||
Dokładność / Błąd określania: | ||
Szerokość wiązki anteny: | 3° | |
Liczba ech odebranych - sondowań: | ||
Liczba obrotów anteny radaru: | 16 obr/min | |
MTBCF: | ||
MTTR: |
Indra
Indra (Indian Doppler Radar) jest taktycznym radarem średniego zasięgu 2D w paśmie L do obrony powietrznej. Używany jest w Siłach Powietrznych jako wypełniacz luki przeciwko nisko lecącym celom. Radar został opracowany w latach 80. i spełnia wymagania armii indyjskiej. Oferuje on dokładne dwuwymiarowe wyznaczanie współrzędnych.
Indra stosuje antenę paraboliczną, która mechanicznie skanuje przestrzeń o dużym zysku antenowym i stosunkowo niskich płatach bocznych. Grzejnik podstawowy to rowkowany radiator, który może korzystać z dwóch różnych trybów polaryzacji. IFF jest zintegrowany z anteną główną.
Indra I jest klasycznym radarem impulsowym i używa dwóch ciężarówek do transportu. Indra II wykorzystuje kompresję impulsową i jest rozłożona na trzy ciężarówki. Może być zintegrowany z siecią obrony powietrznej i wykorzystuje skomputeryzowane systemy komunikacji za pośrednictwem satelity, kabla światłowodowego lub przekaźnika radiowego. Oba warianty mogą być transportowane drogą lądową, kolejową lub lotniczą.