Nadajniki radarowy

Twystron

Twystron jest lampą dryfującą do szerokopasmowego wzmacniania dużych mocy impulsów. Jest to połączenie klistrona jako stopnia wejściowego oraz lampy z falą wędrującą dla wzmocnienia i odsprzężenia wysokiej częstotliwości. Nazwa pochodzi od TWT i Klystron i jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Varian Associates Inc.. Zaletami tej lampy są raz stosunkowo płaska krzywa zmiany współczynnika wzmocnienia w szerokim zakresie pasma przenoszenia. Twystrony mają najszersze pasmo przenoszenia spośród wszystkich lamp dużej mocy. Dotychczas zostały one wyprodukowane dla pasma częstotliwości S i C i generują moce impulsów w zakresie od 10 do 38 MW przy wzmocnieniu od 25 do 50 dB ze sprawnością od 35 do 40%.

W twystronie elektrony są emitowane przez wyrzutnię elektronową i początkowo przechodzą przez rezonatory klistrona. Uzyskuje się tu modulację prędkości, co prowadzi do powstawania pęczków elektronowych. Ten proces jest taki sam jak działanie klistrona. Następnie te wiązki elektronów docierają do linii opóźniającej, która zbudowana jest jak sprzężona wnęka podróżująca po falach. Tam indeksują falę ciągłą, jak w tubie z falą wędrującą. Dzięki zastosowaniu takiej linii opóźniającej ze sprzężonych rezonatorów, kompensowane są straty na skraju pasma przenoszenia klistrona. Dzięki temu twystron ma charakterystykę częstotliwościową o szerokości pasma od 7 do 15% częstotliwości nominalnej.

Twystrony zostały opracowane w latach 60. w USA przez Alberta D. La Rue i Rodneya R. Ruberta z firmy Varian Associates Inc. Stosowane były głównie jako stopnie wyjściowe nadajnika w różnych radarach impulsowych dalekiego zasięgu, na przykład w późniejszych modyfikacjach AN/TPS-43 i w pierwszych wersjach AN/TPS-70. Są one jednak bardzo skomplikowane i drogie w produkcji. Twystrony zostały później zastąpione przez Extended Interaction Klystrons (EIK).