www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Radar Temelleri

Dinlenmesi Düşük Olasılıklı Radar

Dinlenmesi Düşük Olasılıklı radarlar (Low Probability of Intercept Radar, LPI) günümüzün dinleme aygıtlarıyla algılanması oldukça zor, hatta imkânsız kılan bazı özel teknik karakteristiklere sahip bir radar sınıfıdır. Bu özelliği sayesinde, hedefte bulunan radar uyarı alıcılarının çalışması ya da pasif radar algılama sistemlerinin devreye girmesi önlenebilmektedir. Bu özellikleri arasında aşağıdakileri sayabiliriz:

Gözetim-, Yönetim- ve Atış Kontrol	radarı HARD

Resim 1: Düşük Olasılıklı Dinlenme özelliğine sahip Gözetim-, Yönetim- ve Atış Kontrol radarı „HARD”

Dinlenmesi Düşük Olasılıklı bir radarın görevi Elektronik Destekleme Özelliklerine sahip alıcıların algılama eylemlerini önlemektir. Bu ancak, gönderilen darbenin gücünün ya çok zayıf olması ya da darbe biçiminin karşı tarafın alıcı aygıtının çalıştığı darbe - biçimine ya da desenine uyumlu olmaması durumunda mümkün olabilmektedir. Bunun doğrudan sonucu; geleneksel elektronik destek özelliklerine sahip karşı tarafın alıcı aygıtı, dinlenmesi düşük olasılıklı bir radarı ancak çok yakında iken fark edecek, fakat çok geç kalmış olacaktır.

Dinlenmesi Düşük Olasılıklı bir radar uzun süreli bir gönderim darbesi yerine, darbe-içi modüleli bir darbe yollayarak, oldukça düşük bir gönderim gücüyle bile iyi bir menzil çözünürlüğü yakalayabilir. Gönderilen darbe frekans- ya da faz modülasyonlu veya doğal arka plan gürültüsüne benzeyen, görünüşte rasgele darbe katarı biçiminde olabilir. Dinlenmesi Düşük Olasılıklı bir tipik radarın gönderim darbe gücü kademeli olarak 1 kW a kadar ayarlanabilir. Bir karşılaştırma yaparsak: Aynı menzili, darbe-içi modülasyon kullanmayan bir geleneksel radar ancak 10 kW güç ile yakalayabilmektedir! Dinlenmesi Düşük Olasılıklı bir radarın, darbe süresi ve bant genişliği çarpımının büyüklüğü ile tanımlanan, böylesine düşük güçle çalışabilmesi erken uyarı radarı alıcı aygıtlarına karşı belirgin bir üstünlük sağlamaktadır. Dinlenmesi Düşük Olasılıklı radarların kendilerinin de bir geleneksel radar olması nedeniyle, bunlara radar denklemi hem gidiş hem de geliş yolunda olmak üzere, iki defa uygulanmakta ve menzil, darbe gücünün dördüncü dereceden köküne bağlı olmaktadır. Buna rağmen, bu radarlar yalnızca işaret yollayan, yani elektromanyetik dalgalarının sadece gidiş yolunda zayıfladığı ve menzilin, gücün sadece kareköküne bağlı olduğu Elektronik Önlem Desteğine sahip alıcı aygıtlarına üstünlük sağlayabilmektedir.

Bu üstünlüklerine rağmen, Dinlenmesi Düşük Olasılıklı bir radarın En Küçük Ölçme Menzili kötüdür. Anten, nispeten uzun bir darbeyi yollamakla uğraşırken, dubleks aygıtı alıcıyı devre dışı bırakır. Bazı güçlü radar işaret işlemcileri, gönderim sırasında, yakın çevreden dönen, henüz tamamı alınmamış bazı yankı işaretlerini sıkıştırabilir. Bu nedenle Dinlenmesi Düşük Olasılıklı radarlar gönderim ve alım için genellikle bir arada monte edilmiş iki ayrı anten kullanırlar. Ancak bu anten birleşimi birbirinden tümüyle ayrılamaz. Telefonculukta „çapraz-karışma zayıflaması” (crosstalk attenuation) denilen zayıflama burada en fazla 60 dB i bulabilir. Bu da kuvvetli yerden parazit yansımaların etkin olduğu bölgede bulunan zayıf hedeflerin tanınmasını zorlaştırır. Hatta bazı Dinlenmesi Düşük Olasılıklı radarlar, gönderim gücünü önemli ölçüde azaltmak için Frekans Modüleli Sürekli Dalga yöntemi yerine Darbe Radarı teknolojisini kullanırlar.

Pratikte açıklanamayan bu özellikleri nedeniyle Federal Ağ Ajansı (Bundesnetzagentur) Ultra Geniş Bantlı-radarların çalışmasına izin verdi. Eğer bu tür bir radarın çalışması ölçüm ile kanıtlanamıyorsa, o zaman kimse bu radarın diğer herhangi bir aygıta yasa dışı bir bozucu etkisinin olduğunu da iddia edemez. Bu özelliği Radar Eğitim Setinde de (darbeli gürültü radarı) kullanılmaktadır.